Psalmów 94

1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

Herre! Gud, hvem Hævnen hører til, Gud, hvem Hævnen hører til, aabenbar dig herligt!

2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

Rejs dig, du Jordens Dommer! bring Gengældelse over de hovmodige.

3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

Herre! hvor længe skulle de ugudelige, hvor længe skulle de ugudelige fryde sig?

4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

De udgyde en Strøm af Ord, de føre fræk Tale; de rose sig selv, alle de, som øve Uret.

5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

Herre! de knuse dit Folk og plage din Arv.

6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

De ihjelslaa Enken og den fremmede og myrde de faderløse.

7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

Og de sagde: Herren ser det ikke, og Jakobs Gud mærker det ikke.

8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

Giver dog Agt, I ufornuftige iblandt Folket! og I Daarer! naar ville I blive kloge?

9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

Mon han, som plantede Øret, ikke skulde høre? eller mon han, som dannede Øjet, ikke skulde se?

10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

Mon han, som advarer Hedningerne, ikke skulde straffe? han, som lærer et Menneske Kundskab!

11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

Herren kender Menneskenes Tanker, thi de ere Forfængelighed.

12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

Salig er den Mand, som du, Herre! advarer, og den, du underviser ud af din Lov

13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

for at skaffe ham Hvile fra de onde Dage, indtil der bliver gravet en Grav for den ugudelige.

14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

Thi Herren skal ikke opgive sit Folk og ej forlade sin Arv.

15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

Thi Retten skal vende tilbage til Retfærdighed, og alle de oprigtige af Hjertet skulle efterfølge den.

16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

Hvo staar hos mig imod de onde? hvo stiller sig hos mig imod dem, som gøre Uret?

17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

Dersom Herren ikke havde været min Hjælp, da havde min Sjæl paa lidet nær boet i det stille.

18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

Der jeg sagde: Min Fod snublede, da opholdt, o Herre! din Miskundhed mig.

19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

Der jeg havde mange Bekymringer i mit Inderste, da forlystede din Trøst min Sjæl.

20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

Skulde Ondskabens Trone have Samkvem med dig? den, som gør Uret tvært imod, hvad Ret er?

21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

De slaa sig sammen skarevis imod en retfærdigs Sjæl, og de fordømme uskyldigt Blod.

22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

Men Herren blev mig en Befæstning, og min Gud blev mig en Tilflugts Klippe.

23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

Og han har ladet deres Uret falde tilbage over dem og skal udrydde dem for deres Ondskab; Herren vor Gud skal udrydde dem.