Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
