Psalmów 92
1 Psalm a pieśń na dzień sobotni. Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.
Ein Psalm. Ein Lied für den Sabbattag.
2 Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,
Köstlich ist es, Jahwe zu danken / Und deinem Namen, o Höchster, zu spielen,
3 Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.
Am Morgen deine Huld zu verkünden / Und deine Treu in den Nächten,
4 Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.
Zum Zehnsait und zur Harfe, / Zum rauschenden Spiel auf der Zither.
5 O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.
Denn du, Jahwe, hast mich erfreut durch dein Walten, / Deiner Hände Werke lassen mich jauchzen.
6 Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,
Wie herrlich, Jahwe, sind deine Taten, / Wie tief sind deine Gedanken!
7 Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;
Nur ein geistloser Mensch erkennt das nicht, / Nur ein Törichter sieht es nicht ein.
8 Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.
Sprießen die Frevler auch auf wie Gras, / Blühen auch alle die Übeltäter — / Vernichtet werden sie doch auf immer!
9 Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.
Du aber, Jahwe, bist ewig erhaben!
10 Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.
Denn sieh, deine Feinde, Jahwe, / Sieh, deine Feinde müssen vergehn, / Sich zerstreun alle Übeltäter.
11 I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.
Mir aber hast du die Kraft des Büffels gegeben, / Ich bin übergossen mit frischem Öl.
12 Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.
Mit Lust hat mein Aug meine Laurer geschaut, / Meiner Feinde Vernichtung vernahm mit Freude mein Ohr.
13 Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.
Der Gerechte wird sprossen wie eine Palme, / Wie eine Zeder des Libanons wachsen.
14 Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą;
Gepflanzt im Hause Jahwes, / Blühn sie in unsers Gottes Höfen.
15 Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.
Sie tragen noch Frucht im Greisenalter, / Saftvoll werden sie sein und frisch, Um zu verkünden: Gerecht ist Jahwe, / Mein Fels, an dem sich kein Tadel findet.
