Psalmów 91
1 Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,
2 Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.
3 Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.
4 Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,
5 Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,
6 Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.
7 Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.
8 Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.
9 Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.
10 Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.
11 Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.
12 Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.
13 Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.
14 Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
„Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.
15 Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.
16 Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.
Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.
