Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
Senhor, tu tens sido o nosso refúgio, de geração em geração.
2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.
3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Tu reduzes o homem à destruição; e dizes: tornai-vos, filhos dos homens.
4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
Porque mil anos são aos teus olhos como o dia de ontem quando passou, e como a vigília da noite.
5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Tu os levas como com uma corrente d'água: são como um sono: de manhã são como a erva que cresce.
6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
De madrugada floresce e se muda: à tarde se corta e se seca.
7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.
8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Diante de ti puseste as nossas iniquidades: os nossos pecados ocultos à luz do teu rosto.
9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos anos como um conto que se conta.
10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
Os dias da nossa vida chegam a setenta anos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta anos, o orgulho deles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.
11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.
12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sábios.
13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.
14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.
15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
Alegra-nos pelos dias em que nos afligiste, e pelos anos em que vimos o mal.
16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
Apareça a tua obra aos teus servos, e a tua glória sobre seus filhos.
17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.
