Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
Prière de Moïse, homme de Dieu. Éternel, tu as été notre refuge d'une génération à l'autre génération;
2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
avant que les montagnes fussent enfantées, et que tu eusses engendré la terre et le monde, oui, de l'éternité à l'éternité tu es, ô Dieu.
3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Tu fais rentrer l'homme dans la poudre, et tu dis: « Rentrez-y, enfants des hommes! »
4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
Car mille ans sont à tes yeux comme le jour d'hier, quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.
5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Tu les emportes, ils sont un rêve; le matin, comme l'herbe, l'homme lève;
6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
le matin il fleurit et lève; le soir il est tranché, et il sèche.
7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
Car nous sommes consumés par ta colère, et par ton courroux nous sommes terrassés.
8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Tu produis nos péchés à ta vue, et nos secrets à la lumière de ta face.
9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
Car tous nos jours fuient devant ta fureur, nous perdons nos années, comme une pensée.
10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
Les jours de notre vie, ce sont soixante-dix années, et, pour les forts, quatre-vingts années; et ce qui fait leur orgueil est peine et néant; car il passe vite, et nous nous envolons.
11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Qui connaît la puissance de ta colère, et mesure ton courroux sur la crainte qui t'est due?
12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Apprends-nous à faire un tel compte de nos jours, que nous acquérions un cœur sage!
13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Reviens, Éternel! Jusques à quand?… Et prends pitié de tes serviteurs!
14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
Rassasie-nous bientôt de ta grâce, et nous serons triomphants et joyeux durant tous nos jours!
15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
Donne-nous de la joie pour le temps que tu nous affligeas, pour les années où nous connûmes le malheur!
16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
Rends ton action visible à tes serviteurs, et ta majesté à leurs enfants!
17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
Que la faveur du Seigneur, notre Dieu, soit sur nous! Et consolide pour nous l'œuvre de nos mains, oui, consolide l'œuvre de nos mains!
