Psalmów 90
1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge in all generations.
2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, Thou art.
3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Turn not man back to [his] low place, whereas thou saidst, Return, ye sons of men?
4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
For a thousand years in thy sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.
5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.
6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.
7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
For we have perished in thine anger, and in thy wrath we have been troubled.
8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Thou hast set our transgressions before thee: our age is in the light of thy countenance.
9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
For all our days are gone, and we have passed away in thy wrath: our years have spun out their tale as a spider.
10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
[As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labour and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.
11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Who knows the power of thy wrath?
12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
and [who knows how] to number [his days] because of the fear of thy wrath? So manifest thy right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.
13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Return, O Lord, how long? and be intreated concerning thy servants.
14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
We have been satisfied in the morning with thy mercy; and we did exult and rejoice:
15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
let us rejoice in all our days, in return for the days wherein thou didst afflict us, the years wherein we saw evil.
16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
And look upon thy servants, and upon thy works; and guide their children.
17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do thou direct for us the works of our hands.
