< Psalmów 9 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
Al maestro del coro. In sordina. Salmo. Di Davide. Loderò il Signore con tutto il cuore e annunzierò tutte le tue meraviglie.
2 Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
Gioisco in te ed esulto, canto inni al tuo nome, o Altissimo.
3 Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
Mentre i miei nemici retrocedono, davanti a te inciampano e periscono,
4 Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
perché hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; siedi in trono giudice giusto.
5 Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
Hai minacciato le nazioni, hai sterminato l'empio, il loro nome hai cancellato in eterno, per sempre.
6 O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
Per sempre sono abbattute le fortezze del nemico, è scomparso il ricordo delle città che hai distrutte.
7 Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
Ma il Signore sta assiso in eterno; erige per il giudizio il suo trono:
8 On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
giudicherà il mondo con giustizia, con rettitudine deciderà le cause dei popoli.
9 I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
Il Signore sarà un riparo per l'oppresso, in tempo di angoscia un rifugio sicuro.
10 I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
Confidino in te quanti conoscono il tuo nome, perché non abbandoni chi ti cerca, Signore.
11 Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Cantate inni al Signore, che abita in Sion, narrate tra i popoli le sue opere.
12 Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
Vindice del sangue, egli ricorda, non dimentica il grido degli afflitti.
13 Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
Abbi pietà di me, Signore, vedi la mia miseria, opera dei miei nemici, tu che mi strappi dalle soglie della morte,
14 Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
perché possa annunziare le tue lodi, esultare per la tua salvezza alle porte della città di Sion.
15 Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
Sprofondano i popoli nella fossa che hanno scavata, nella rete che hanno teso si impiglia il loro piede.
16 Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! (Sela)
Il Signore si è manifestato, ha fatto giustizia; l'empio è caduto nella rete, opera delle sue mani.
17 Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
Tornino gli empi negli inferi, tutti i popoli che dimenticano Dio. (Sheol )
18 Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
Perché il povero non sarà dimenticato, la speranza degli afflitti non resterà delusa.
19 Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
Sorgi, Signore, non prevalga l'uomo: davanti a te siano giudicate le genti.
20 Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi. (Sela)
Riempile di spavento, Signore, sappiano le genti che sono mortali.