Psalmów 9
1 Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
“For the leader of the music; to be sung in the manner or with the voice of maidens. To the Benites, or to Ben. A psalm of David.” I will praise thee, O LORD! with my whole heart; I will show forth all thy marvellous works.
2 Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
I will be glad and rejoice in thee: I will sing praise to thy name, O thou Most High!
3 Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
All my enemies are turned back; They fall and perish at thy presence.
4 Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
For thou dost defend my right and my cause; Thou sittest upon the throne, a righteous judge.
5 Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
Thou rebukest the nations; Thou destroyest the wicked; Thou blottest out their name for evermore!
6 O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
The enemy is fallen, —a desolation for ever! Thou, O LORD! hast destroyed their cities; Their memory itself hath perished!
7 Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
The LORD reigneth for ever; He hath prepared his throne for judgment.
8 On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
He judgeth the world in righteousness; He administereth judgment to the nations with uprightness.
9 I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
Yea, the LORD is a refuge for the oppressed; A refuge in times of trouble.
10 I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
They who know thy name put their trust in thee; For thou, O LORD! forsakest not them that seek thee!
11 Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Sing praises to the LORD, who reigneth in Zion; Declare his doings among the people!
12 Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
As the avenger of blood, he remembereth the distressed; He forgetteth not their complaint.
13 Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
“Have pity upon me, [[said I, ]] O LORD! Look upon my affliction through them that hate me; Lift me up from the gates of death:
14 Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
That I may show forth all thy praise in the gates of the daughter of Zion; That I may rejoice in salvation by thee.”
15 Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
The nations have sunk into the pit which they made; In the net, which they hid, is their own foot taken.
16 Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! (Sela)
Thus it is known that the LORD executeth judgment; The wicked are ensnared in the work of their own hands. [[Stringed instruments. (Pause)
The wicked shall be driven into the underworld; Yea, all the nations that forger God. (Sheol h7585)
18 Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
For the poor shall not always be forgotten; The hopes of the afflicted shall not perish for ever.
19 Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
Arise, O LORD! Let not man prevail; Let the nations be judged by thee!
20 Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi. (Sela)
Strike terror into them, O LORD! Let the nations know that they are but men! (Pause)
