Psalmów 89
1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
He Makiri na Etana Eterahi. Ka waiatatia e ahau nga mahi tohu a Ihowa ake ake: ka whakapuakina e toku mangai tou pono ki nga whakatupuranga katoa.
2 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
I mea hoki ahau, Ka hanga ake te mahi tohu mo ake tonu atu: ka whakapumautia e koe tou pono ki nga tino rangi ra ano.
3 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
Kua whakarite kawenata ahau ki taku i whiriwhiri ai: kua oati ki taku pononga ki a Rawiri;
4 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
Ka pumau i ahau ou uri ake ake: ka hanga tou torona ki nga whakatupuranga katoa. (Hera)
5 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
Ka whakamoemiti ano nga rangi, e Ihowa, ki au mahi whakamiharo; ki tou pono hoki i roto i te whakaminenga o te hunga tapu.
6 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
Ko wai oti i nga rangi hei rite mo Ihowa? Ko wai i roto i nga tama a te hunga nunui e rite ana ki a Ihowa?
7 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
He Atua whakamataku rawa i roto i te whakaminenga o te hunga tapu, e wehingia ana i runga ake i a ratou katoa i tetahi taha, i tetahi taha ona?
8 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
E Ihowa, e te Atua o nga mano, ko wai te mea kaha hei rite mou, e IHA? Hei rite ranei mo tou pono i tetahi taha ou, i tetahi taha?
9 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
Ko koe te kingi o te huamo o te moana: ka oho ona ngaru, ko koe hei whakamarino.
10 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
Mongamonga noa i a koe a Rahapa ano he tangata i patua: marara ana i a koe, i tou ringa kaha ou hoariri.
11 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
Nau nga rangi, nau te whenua: te ao me ona mea e hua ana i runga, nau ena i pumau ai.
12 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
Ko te raki me te tonga nau ena i hanga: ka hari a Taporo raua ko Heremona ki tou ingoa.
13 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
He takakau marohirohi tou: he pakari tou ringa, rewa tonu tou matau ki runga.
14 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
Ko te tika me te whakawa te turanga o tou torona: e haere ana te mahi tohu me te pono i mua i tou aroaro.
15 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
Ka hari te iwi e mohio ana ki te tangi whakahari: e haere ana ratou, e Ihowa, i te marama o tou mata.
16 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
E hari ana ratou ki tou ingoa i te roa o te ra: a ma tou tika ka kake ai ratou.
17 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
Ko koe hoki te kororia o to ratou kaha: ma tau manako ano ka ara ai to matou haona.
18 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
Na Ihowa hoki to matou whakangungu rakau: a na te Mea Tapu o Iharaira to tatou kingi.
19 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
I korero moemoea koe i reira ki tau Mea Tapu, i mea, Kua hoatu e ahau he kaha ki runga ki tetahi marohirohi; kua whakanuia e ahau tetahi i whiriwhiria i roto i te iwi.
20 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
Kua kitea e ahau taku pononga, a Rawiri: kua whakawahia ia e ahau ki taku hinu tapu:
21 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
Ka u atu toku ringa hei awhina mona: ma toku takakau ano ia e whakakaha.
22 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
E kore te hoariri e whai wahi ki a ia: e kore ano hoki te tama a te kino e tukino i a ia.
23 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
Maku e tukituki ona hoariri ki tona aroaro: ka whiua e ahau te hunga e kino ana ki a ia.
24 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
Otira ka mau ki a ia toku pono me taku mahi tohu: a ma toku ingoa ka ara ai tona haona.
25 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
Maku ano tona ringa ka pa ai ki te moana: tona matau ki nga awa.
26 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
Ka karanga ia ki ahau, Ko koe toku Papa, toku Atua, te kohatu o toku whakaoranga.
27 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
Ka waiho ano ia hei matamua maku ki runga ake i nga kingi o te whenua.
28 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
Ka rongoatia e ahau taku mahi tohu mona ake tonu atu: ka mau tonu taku kawenata ki a ia.
29 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
Ka meinga hoki e ahau ona uri kia mau tonu ake ake, tona torona ano ko nga ra o te rangi.
30 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
Ki te whakarerea e ana tamariki taku ture, a kahore e haere i aku whakaritenga;
31 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
Ki te takahi ratou i aku tikanga; a kahore e pupuri i aku whakahau;
32 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
Katahi ka whaia ta ratou mahi tutu e taku rakau, o ratou kino e te whiu.
33 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
Otira e kore e tangohia rawatia e ahau taku mahi tohu i a ia, e tuku ranei i toku pono kia he.
34 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
E kore taku kawenata e takahia e ahau, e kore ano e whakarereketia te mea i puta i oku ngutu.
35 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
Kotahi aku oatitanga i toku tapu; e kore ahau e teka ki a Rawiri.
36 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
Ka mau tonu tona uri ake ake; a ka rite tona torona ki te ra i toku aroaro.
37 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
Ka rite tona pumau ki to te marama ake ake: hei kaiwhakaatu pono ano i runga i te rangi. (Hera)
38 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
Na kua panga nei koe, kua whakarihariha, kua riri ki tau i whakawahi ai.
39 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
Kua weriweri koe ki te kawenata ki tau pononga: kua whakanoaia e koe tona karauna, taka noa ki te whenua.
40 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
Kua pakaruhia e koe ona taiepa katoa; whakamotitia iho e koe ona pa kaha.
41 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
E pahua ana i a ia nga tangata katoa e tika ana i te ara: he tawainga ia na ona hoa tata.
42 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
Kua whakarewaina e koe te ringa matau o ona hoa whawhai: kua meinga e koe kia hari ona hoa whawhai katoa.
43 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
Ae, e ngore ana i a koe te mata o tana hoari: kihai ano koe i tautoko i a ia ki te tatauranga.
44 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
Kua whakamutua e koe tona kororia, kua maka tona torona ki raro ki te whenua.
45 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
Kua poroa e koe nga ra o tona taitamarikitanga: kua hipokina ia e koe ki te whakama. (Hera)
46 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
Kia pehea te roa, e Ihowa, e whakangaro ai koe i a koe, ake tonu atu? Kia pehea te roa e toro ana tou riri ano he ahi?
47 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
Kia mahara ki te poto rawa o toku taima: he aha i hanga ai e koe nga tangata katoa hei kore noa iho?
48 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
Ko wai tena tangata e ora nei, a e kore e kite i te mate? E mawhiti koia i a ia tona wairua i te kaha o te reinga? (Hera) (Sheol h7585)
49 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
E te Ariki, kei hea au arohatanga o mua i oatitia ai e koe ki a Rawiri i runga i tou pono?
50 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
Maharatia, e te Ariki, te tawai ki au pononga; e mau nei ki toku uma te tawai a nga iwi nunui katoa:
51 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
Te tawai a ou hoariri, e Ihowa, ta ratou tawai nei ki nga hikoinga o tau i whakawahi ai.
52 Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
Kia whakapaingia a Ihowa ake ake. Amine, ae Amine.
