Psalmów 89
1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
Intellectus Ethan Ezrahitæ. Misericordias Domini in æternum cantabo. In generationem et generationem annunciabo veritatem tuam in ore meo.
2 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis: præparabitur veritas tua in eis.
3 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
Disposui testamentum electis meis, iuravi David servo meo:
4 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
usque in æternum præparabo semen tuum. Et ædificabo in generationem, et generationem sedem tuam.
5 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
Confitebuntur cæli mirabilia tua Domine: etenim veritatem tuam in Ecclesia sanctorum.
6 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino: similis erit Deo in filiis Dei?
7 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum: magnus et terribilis super omnes qui in circuitu eius sunt.
8 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
Domine Deus virtutum quis similis tibi? potens es Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
9 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
Tu dominaris potestati maris: motum autem fluctuum eius tu mitigas.
10 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
Tu humiliasti sicut vulneratum, superbum: in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
11 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitudinem eius tu fundasti:
12 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
Aquilonem, et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt:
13 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
14 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
iustitia et iudicium præparatio sedis tuæ. Misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
15 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
16 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
et in nomine tuo exultabunt tota die: et in iustitia tua exaltabuntur.
17 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
Quoniam gloria virtutis eorum tu es: et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
18 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
Quia Domini est assumptio nostra: et sancti Israel regis nostri.
19 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adiutorium in potente: et exaltavi electum de plebe mea.
20 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
Inveni David servum meum: oleo sancto meo unxi eum.
21 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
Manus enim mea auxiliabitur ei: et brachium meum confortabit eum.
22 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
23 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
Et concidam a facie ipsius inimicos eius: et odientes eum in fugam convertam.
24 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
Et veritas mea, et misericordia mea cum ipso: et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
25 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
Et ponam in mari manum eius: et in fluminibus dexteram eius.
26 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
Ipse invocabit me: Pater meus es tu: Deus meus, et susceptor salutis meæ:
27 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
28 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
In æternum servabo illi misericordiam meam: et testamentum meum fidele ipsi.
29 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
Et ponam in sæculum sæculi semen eius: et thronum eius sicut dies cæli.
30 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
Si autem dereliquerint filii eius legem meam: et in iudiciis meis non ambulaverint:
31 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
Si iustitias meas profanaverint: et mandata mea non custodierint:
32 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
Visitabo in virga iniquitates eorum: et in verberibus peccata eorum.
33 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
Misericordiam autem meam non dispergam ab eo: neque nocebo in veritate mea:
34 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
Neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
35 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
Semel iuravi in sancto meo, si David mentiar:
36 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
semen eius in æternum manebit. Et thronus eius sicut Sol in conspectu meo,
37 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
et sicut Luna perfecta in æternum: et testis in cælo fidelis.
38 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
Tu vero repulisti et despexisti: distulisti Christum tuum.
39 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
Evertisti testamentum servi tui: profanasti in terra Sanctuarium eius.
40 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
Destruxisti omnes sepes eius: posuisti firmamentum eius formidinem.
41 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
Diripuerunt eum omnes transeuntes viam: factus est opprobrium vicinis suis.
42 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
Exaltasti dexteram deprimentium eum: lætificasti omnes inimicos eius.
43 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
Avertisti adiutorium gladii eius: et non es auxiliatus ei in bello.
44 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
Destruxisti eum ab emundatione: et sedem eius in terram collisisti.
45 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
Minorasti dies temporis eius: perfudisti eum confusione.
46 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
Usquequo Domine avertis in finem: exardescet sicut ignis ira tua?
47 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
48 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
Quis est homo, qui vivet, et non videbit mortem: eruet animam suam de manu inferi? (Sheol h7585)
49 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
50 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
Memor esto Domine opprobrii servorum tuorum (quod continui in sinu meo) multarum gentium.
51 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
Quod exprobraverunt inimici tui Domine, quod exprobraverunt commutationem Christi tui.
52 Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
Benedictus Dominus in æternum: fiat, fiat.
