Psalmów 89
1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
Ég vil syngja um miskunn Drottins að eilífu! Ungir sem gamlir skulu fá að heyra um trúfesti þína.
2 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
Elska þín og náð vara að eilífu og trúfesti þín stendur óhögguð eins og himinninn.
3 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
Svo segir Drottinn Guð: „Ég hef gert sáttmála við Davíð, minn útvalda þjón.
4 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
Ég hef unnið þann eið, að afkomendur hans skuli sitja á konungsstóli héðan í frá og að eilífu!“
5 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
Himinninn lofi máttarverk þín, Drottinn og herskarar englanna vegsami trúfesti þína.
6 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
Því að hver á himnum kemst í samjöfnuð við Guð? Hinn mesti meðal englanna, hver er hann við hlið Drottins?!
7 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
Hinir voldugu englar nálgast hann með ótta og virðingu. Hann er ægilegur í þeirra augum.
8 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
Drottinn, þú konungur hinna himnesku hersveita, enginn kemst í samjöfnuð við þig! Trúfestin er einkenni þitt!
9 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
Þú hefur hemil á ofstopa hafsins, stöðvar óveðursöldur. Með einu orði lægir þú þær.
10 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
Þú rotaðir skrímslið, það lá marflatt – og tvístraðir óvinum þínum með undramætti.
11 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
Himinninn og jörðin, allt er það þitt. Þú skapaðir það.
12 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
Þú skapaðir norðrið og suðrið líka. Tabor og Hermon kætast, hin háu fjöll, sem hönd þín gjörði.
13 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
Mikill er máttur þinn! Hægri hönd þín er upphafin í mætti og dýrð!
14 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
Tvær eru undirstöður hásætis þíns: Réttvísi og réttlæti, og miskunn og trúfesti eru fylgdarsveinar þínir.
15 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
Sælir eru þeir sem heyra fagnaðarópið – þeir sem ganga í ljósinu sem stafar frá Drottni.
16 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
Þín vegna gleðjast þeir alla daga og fagna yfir þínum réttlátu verkum.
17 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
Þú ert styrkur þeirra. Þetta er undursamlegt! Já, við hressumst og gleðjumst því við vitum að þú hefur velþóknun á okkur!
18 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
Sjálfur Drottinn er okkar vörn og hann, hinn heilagi í Ísrael – sjálfur Guð – hefur gefið okkur konung.
19 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
Þú talaðir við spámann þinn í sýn og sagðir: „Ég hef fundið rétta manninn meðal fólksins, hann skal verða konungur!
20 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
Það er Davíð, þjónn minn! Ég hef smurt hann minni heilögu olíu.
21 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
Ég vil veita honum kraft og styrkja hann á göngunni.
22 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
Óvinir hans skulu ekki fella hann, né illmennin kúga hann.
23 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
Ég mun láta hann sjá er ég eyði óvinum hans og þurrka út hatursmenn hans.
24 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
Ég mun stöðugt vernda hann og blessa og umvefja hann elsku minni. Mín vegna mun hann verða mikill.
25 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
Ríki hans mun ná frá Miðjarðarhafi til Evfratfljóts.
26 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
Hann mun segja við mig: „Þú ert faðir minn, Guð minn, klettur hjálpræðis míns.“
27 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
Ég mun líta á hann sem frumgetinn son minn og gera hann fremstan meðal konunga jarðarinnar.
28 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
Ég mun elska hann að eilífu og vera honum góður. Ég mun halda sáttmála minn við hann að eilífu.
29 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
Hann mun aldrei skorta erfingja og hásæti hans mun standa um eilífð eins og himinninn.
30 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
Ef afkomendur hans hafna lögmáli mínu og óhlýðnast mér,
31 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
þá mun ég hegna þeim,
32 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
en aldrei mun ég þó hætta að miskunna þeim,
33 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
né bregðast loforði mínu.
34 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
Nei, sáttmála minn mun ég alls ekki rjúfa. Ekkert orða minna tek ég aftur.
35 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
Ég hef heitið Davíð því (og hinn heilagi Guð talar sannleika)
36 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
að konungsætt hans mun vara um aldir alda, já rétt eins og sólin!
37 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
Konungdómur hans skal standa að eilífu eins og tunglið, – trúfasta vitnið á himninum!“
38 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
En, – hvers vegna hefur þú þá útskúfað mér?! Hafnað þeim sem þú valdir til konungs?
39 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
Hefur þú rofið sáttmálann við hann? Þú sem kastaðir kórónu hans í skítinn!
40 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
Múra hans hefur þú brotið og rifið niður varnarvirkin.
41 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
Allir vegfarendur ræna hann. Hann er til háðungar nágrönnum sínum.
42 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
Þú magnaðir óvini hans gegn honum, og nú kætast þeir!
43 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
Þú slóst sverð hans til jarðar og neitaðir honum um hjálp í bardaganum.
44 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
Þú hefur bundið enda á vegsemd hans og hrint hásæti hans um koll.
45 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
Hann lítur út sem öldungur þótt ungur sé, og það er af þínum völdum. Þú hefur hulið hann skömm.
46 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
Ó, Drottinn, hve lengi á þetta ástand að vara? Ætlar þú að fela þig fyrir mér að eilífu? Hve lengi á reiði þín að brenna?
47 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
Mundu hve mannsævin er stutt og að verk okkar flestra eru hégómleg og smá.
48 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
Enginn maður lifir endalaust. Öll deyjum við að lokum. Og hver getur stigið upp úr gröf sinni? (Sheol h7585)
49 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
Drottinn, hvar er nú kærleikur þinn til mín? Hvar er gæskan sem þú lofaðir Davíð með eiði?
50 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
Veistu það, Drottinn, að öll þjóðin hæðist að mér!
51 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
Óvinir þínir spotta mig, manninn sem þú útvaldir til konungs.
52 Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
En þrátt fyrir allt og allt, sé Drottinn lofaður um eilífð! Amen, amen.
