< Psalmów 85 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi synom Korego psalm. Łaskęś, Panie! niekiedy pokazywał ziemi twojej; przywróciłeś zasię z niewoli Jakóba.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Salme.
2 Odpuściłeś nieprawość ludu twojego, pokryłeś wszelki grzech ich. (Sela)
Du var naadig, HERRE, imod dit Land, du vendte Jakobs Skæbne,
3 Uśmierzyłeś wszystek gniew twój, odwróciłeś od zapalczywości popędliwość twoję.
tog Skylden bort fra dit Folk og skjulte al deres Synd. (Sela)
4 Przywróć nas, o Boże zbawienia naszego; a uczyń wstręt gniewowi swemu przeciwko nam.
Du lod al din Vrede fare, tvang din glødende Harme.
5 Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
Vend tilbage, vor Frelses Gud, hør op med din Uvilje mod os!
6 Izali ty obróciwszy się, nie ożywisz nas, tak, aby się lud twój rozradował w tobie?
Vil du vredes paa os for evigt, holde fast ved din Harme fra Slægt til Slægt?
7 Panie! okaż nam miłosierdzie twoje, a daj nam zbawienie swoje.
Vil du ikke skænke os Liv Paa ny, saa dit Folk kan glæde sig i dig!
8 Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokój do ludu swego, i do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali.
Lad os skue din Miskundhed, HERRE, din Frelse give du os!
9 Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.
Jeg vil høre, hvad Gud HERREN taler! Visselig taler han Fred til sit Folk og til sine fromme og til dem, der vender deres Hjerte til ham;
10 Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.
ja, nær er hans Frelse for dem, som frygter ham, snart skal Herlighed bo i vort Land;
11 Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy.
Miskundhed og Sandhed mødes, Retfærd og Fred skal kysse hinanden;
12 Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.
af Jorden spirer Sandhed frem, fra Himlen skuer Retfærd ned.
13 Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie, gdy postawi na drodze nogi swoje.
Derhos giver HERREN Lykke, sin Afgrøde giver vort Land; Retfærd vandrer foran ham og følger ogsaa hans Fjed.