Psalmów 83
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Pesem in psalm Asafu. O Bog, ne molči, ne delaj se gluhega, in ne mirúj, o Bog mogočni!
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Ker glej, neprijatelji tvoji ropotajo, in sovražniki tvoji dvigujejo glavo.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Zoper ljudstvo tvoje prekanjeno delajo naklep; in posvetujejo se zoper skrite tvoje.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Rekoč: Dejte, potrebimo jih, da ne bodejo narod, da se ne bode več imenovalo ime Izraelovo.
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Ker naklep so storili z enakimi srci; zoper tebe so sklenili zavezo.
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
Šatori Idumejcev in Izmaeličanov, Moabljani in Agarenci;
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gebaljani in Amonjani in Amalečani; Palestinjani s Tira prebivalci.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Tudi Asirijan se jim je pridružil; roka so sinovom Lotovim.
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Stóri jim kakor Madijanom, kakor Sisaru, kakor Jabinu ob potoku Kisonu,
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Ki so bili pokončani pri Endoru; postali so zemlje gnoj.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Naredi njih plemenitnike same kakor Oreba, in kakor Zeba; kakor Zebaha in Salmuna vse njih poglavarje,
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
Kateri pravijo: Pridobimo prebivališča Božja.
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Bog moj, naredi jih kakor kolo, kakor pleve pred vetrom.
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Kakor ogenj požiga gozd, in kakor plamen vnema gore,
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Tako jih pódi z viharjem svojim; in z vrtincem svojim jih preplaši.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Sè sramoto napolni njih obličje; da se bode iskalo ime tvoje, o Gospod.
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Rudečica naj jih oblije, in zbegajo naj se večno; sramujejo se naj in poginejo;
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Da se spozná, da si ti, kateremu edinemu je ime Gospod, vzvišen nad vesoljno zemljo.
