Psalmów 83
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Ó Deus, não estejas em silencio; não te cales, nem te aquietes, ó Deus.
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Porque eis que teus inimigos fazem tumulto, e os que te aborrecem levantaram a cabeça.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Tomaram astuto conselho contra o teu povo, e consultavam contra os teus escondidos.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Disseram: Vinde, e desarreiguemol-os para que não sejam nação, nem haja mais memoria do nome de Israel.
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Porque consultaram juntos e unanimes; elles se alliam contra ti:
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moab, e dos agarenos,
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
De Gebal, e de Ammon, e de Amalek, de Palestina, com os moradores de Tyro.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Tambem Assyria se ajuntou com elles: foram ajudar aos filhos de Lot (Selah)
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Faze-lhes como aos madianitas; como a Sisera, como a Jabin na ribeira de Kison.
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Os quaes pereceram em Endor; tornaram-se como estrume para a terra.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Faze aos seus nobres como a Oreb, e como a Zeeb e a todos os seus principes, como a Zebah e como a Zalmuna;
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
Que disseram: Tomemos para nós as casas de Deus em possessão.
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Deus meu, faze-os como um tufão, como a aresta diante do vento.
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Como o fogo que queima um bosque, e como a chamma que incendeia as brenhas,
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Assim os persegue com a tua tempestade, e os assombra com o teu torvelinho.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Encham-se de vergonha as suas faces, para que busquem o teu nome, Senhor.
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Confundam-se e assombrem-se perpetuamente; envergonhem-se, e pereçam.
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Para que saibam que tu, a quem só pertence o nome de Jehovah, és o Altissimo sobre toda a terra.
