Psalmów 83

1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

Ein song, ein salme av Asaf. Gud, teg ikkje! haldt deg ikkje still og roleg, Gud!

2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

For sjå, dine fiendar bråkar, og dei som hatar deg, lyfter hovudet!

3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

Mot ditt folk legg dei sløge råder, og dei samråder seg mot deim som du tek vare på.

4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

Dei segjer: «Kom, lat oss rydja deim ut, so dei ikkje lenger er eit folk! og Israels namn skal ingen meir koma i hug!»

5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

For dei hev av hjarta samrådt seg, mot deg gjeng dei i pakt.

6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

Edoms tjeld og ismaelitarne, Moab og hagarenarne,

7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

Gebal og Ammon og Amalek, Filistarland med deim som bur i Tyrus.

8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

Ogso Assur hev gjenge i lag med deim, han låner sin arm til Lots søner. (Sela)

9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

Gjer med deim som med Midjan! som med Sisera, som med Jabin ved Kisons bekk!

10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

Dei vart øydelagde ved En-Dor, dei vart til møk på marki.

11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

Far med deim, deira fremste menner, som med Oreb og Ze’eb, og med alle deira hovdingar som med Zebah og Salmunna!

12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

deim som segjer: «Lat oss hertaka Guds bustader!»

13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

Min Gud, gjer deim som ein dustkvervel, som agner for vinden!

14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

Lik ein eld som brenn ein skog, lik ein loge som set eld på fjell,

15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

soleis forfylgje du deim med din storm og skræme deim med ditt uver!

16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

Fyll deira andlit med skam, at dei må søkja ditt namn, Herre!

17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

Lat deim skjemmast og skræmast æveleg og alltid, lat dei verta skjemde og ganga til grunnar!

18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.

Og lat deim få vita, at einast du hev namnet Herre, den Høgste yver heile jordi!