< Psalmów 83 >
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.