Psalmów 83
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Canticum Psalmi Asaph. Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris, Deus:
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
quoniam ecce inimici tui sonuerunt, et qui oderunt te extulerunt caput.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Super populum tuum malignaverunt consilium, et cogitaverunt adversus sanctos tuos.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente, et non memoretur nomen Israël ultra.
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Quoniam cogitaverunt unanimiter; simul adversum te testamentum disposuerunt:
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ, Moab et Agareni,
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gebal, et Ammon, et Amalec; alienigenæ cum habitantibus Tyrum.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adjutorium filiis Lot.
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Fac illis sicut Madian et Sisaræ, sicut Jabin in torrente Cisson.
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Disperierunt in Endor; facti sunt ut stercus terræ.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: omnes principes eorum,
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
qui dixerunt: Hæreditate possideamus sanctuarium Dei.
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Deus meus, pone illos ut rotam, et sicut stipulam ante faciem venti.
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Sicut ignis qui comburit silvam, et sicut flamma comburens montes,
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
ita persequeris illos in tempestate tua, et in ira tua turbabis eos.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Imple facies eorum ignominia, et quærent nomen tuum, Domine.
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Erubescant, et conturbentur in sæculum sæculi, et confundantur, et pereant.
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.
