Psalmów 83
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Canticum Psalmi Asaph. Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris Deus:
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Quoniam ecce inimici tui sonuerunt: et qui oderunt te, extulerunt caput.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Super populum tuum malignaverunt consilium: et cogitaverunt adversus sanctos tuos.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente: et non memoretur nomen Israel ultra.
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Quoniam cogitaverunt unanimiter: simul adversum te testamentum disposuerunt,
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ: Moab, et Agareni,
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gebal, et Ammon, et Amalec: alienigenæ cum habitantibus Tyrum.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adiutorium filiis Lot.
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Fac illis sicut Madian et Sisaræ: sicut Iabin in torrente Cisson.
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Disperierunt in Endor: facti sunt ut stercus terræ.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: Omnes principes eorum:
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
qui dixerunt: Hereditate possideamus Sanctuarium Dei.
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Deus meus pone illos ut rotam: et sicut stipulam ante faciem venti.
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Sicut ignis, qui comburit silvam: et sicut flamma comburens montes:
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Ita persequeris illos in tempestate tua: et in ira tua turbabis eos.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Imple facies eorum ignominia: et quærent nomen tuum, Domine.
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Erubescant, et conturbentur in sæculum sæculi: et confundantur, et pereant.
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.
