Psalmów 83
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Ének, zsoltár Ászáftól. Isten, ne legyen nyugtod, ne hallgass s ne légy csendes, Isten!
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Mert íme ellenségeid zúgnak és gyűlölőid fölemelték fejüket.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Néped ellen ravaszul tanakodnak és tanácskoznak oltalmazottjaid ellen.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Azt mondták: jertek, semmisítsük meg őket a nemzetek sorából, hogy többé ne említtessék Izraél neve!
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Mert egy szívvel tanácskoztak egyaránt, ellened szövetséget kötnek:
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
Edóm sátrai, meg az ismaeliták, Móáb és a hágáriak,
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gebál és Ammón és Amálék, Peléset Czórnak lakóival együtt.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Assúr is csatlakozott hozzájuk, karjukká lettek Lót fiainak. Széla.
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Tégy velük mint Midjánnal, mint Szíszerával, mint Jábinnal Kisón patakjánál!
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
Megsemmisültek Endórban, trágyájává lettek a földnek.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Tedd őket, nemeseiket, olyanokká mint Órébet és Zeébet, és mint Zébachot és Czalmunnát mind a fejedelmeiket.
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
Akik azt mondták: foglaljuk el magunknak Isten hajlékait!
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
Istenem, tedd őket olyanokká mint a porforgatagot, mint a tarlót a szél előtt!
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
Mint tűz, mely erdőt éget, és mint a láng, mely föllobbant hegyeket.
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
Úgy üldözd őket viharoddal, és szélvészeddel rémítsd el.
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Töltsd el arczukat szégyennel, hogy keressék nevedet, oh Örökkévaló!
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
szégyenüljenek meg és rémüljenek el örökké, piruljanak és vesszenek el!
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
S tudják meg, hogy te, meg neved, oh Örökkévaló egyedül vagy, a legfelső az egész föld fölött.
