Psalmów 83

1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

Ein Lied, ein Psalm Asaphs. Gott sei dir nicht stille, schweige nicht, raste nicht, o Gott!

2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

Denn siehe, Deine Feinde toben; und das Haupt erheben, die Dich hassen.

3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

Wider Dein Volk handeln sie insgeheim mit Arglist, und ratschlagen wider die, so Du verdeckst.

4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

Sie sagen: Kommt, wir schaffen sie weg, daß sie keine Völkerschaft mehr sind, und des Namens Israels nicht mehr gedacht werde.

5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

Denn sie ratschlagen miteinander im Herzen und schließen wider Dich einen Bund,

6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

Die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagriter,

7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa mit denen, die in Tyrus wohnen;

8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

Auch Assur hängt ihnen an, ein Arm sind sie den Söhnen Lots. (Selah)

9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

Tue ihnen, wie Midjan, wie dem Sisera, wie Jabin im Bachtal Kischon.

10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

Sie wurden in Endor vernichtet, wurden zum Dünger auf dem Boden.

11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

Mache ihre Edlen wie Oreb und wie Seeb, und wie Sebach und wie Zalmunna, alle ihre Gesalbten;

12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

Sie, die da sagen: Lasset uns einnehmen für uns Gottes Wohnplätze.

13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

Mache sie, mein Gott, wie Wirbelstaub, wie Spreu vor dem Winde;

14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

Wie Feuer den Wald verbrennt, und wie die Flamme, die Berge entflammt,

15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

So setze ihnen nach mit Deinem Wetter, und mit Deinem Sturmwind mache sie bestürzt.

16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

Fülle ihr Gesicht mit Unehre, und lasse sie, Jehovah, Deinen Namen suchen.

17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

Lasse sie beschämt und bestürzt werden fort und fort, und lasse sie erröten und vergehen.

18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.

Und sie sollen erkennen, daß Du, Dein Name, Jehovah, allein der Allerhöchste bist auf der ganzen Erde.