< Psalmów 83 >
1 Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
Ein Psalmlied; von Asaph. Bleibe nicht stille, o Gott, schweige nicht und halte nicht inne!
2 Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.
3 Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
Sie machen listige Anschläge wider dein Volk, verabreden sich wider deine Schutzbefohlenen.
4 Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
Sie sprechen: «Kommt, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!»
5 Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
Ja, sie fassen einen einmütigen Beschluß, sie schließen einen Bund wider dich;
6 Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter;
7 Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
Gebal, Ammon und Amalek, die Philister samt denen zu Tyrus.
8 Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
Auch Assur hat sich mit ihnen befreundet und leiht den Kindern Lots seinen Arm. (Pause)
9 Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bach Kison,
10 Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
die vertilgt wurden zu Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld.
11 Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmuna alle ihre Fürsten,
12 Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
die da sagen: «Wir wollen die Wohnstätten Gottes für uns erobern!»
13 Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
O Gott, setze sie dem Wirbelsturm aus, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind;
14 Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt;
15 Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
also verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deinem Sturm!
16 Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie deinen Namen suchen, o HERR!
17 Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
Laß sie beschämt und abgeschreckt werden für immer, laß sie schamrot werden und umkommen,
18 A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
so daß sie erfahren müssen, daß du, der du HERR heißest, allein der Höchste bist über die ganze Erde!