Psalmów 81

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

Al Vencedor: sobre Gitit: Salmo de Asaf. Cantad a Dios, fortaleza nuestra; al Dios de Jacob celebrad con júbilo.

2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

Tomad la canción, y tañed el adufe, el arpa de alegría con el salterio.

3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

Tocad la trompeta en la nueva luna, en el tiempo señalado, en el día de nuestra fiesta solemne.

4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

Porque estatuto es de Israel, ordenanza del Dios de Jacob.

5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

Por testimonio en José lo ha constituido, cuando salió por la tierra de Egipto; donde oí lenguaje que no entendía.

6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

Aparté su hombro de debajo de la carga; sus manos se quitaron de hacer obras de barro.

7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

En la calamidad clamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

Oye, pueblo mío y te protestaré. Israel, si me oyeres,

9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

no habrá en ti dios ajeno, ni te encorvarás a dios extraño.

10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Yo soy el SEÑOR tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto; abre tu boca, y yo la llenaré.

11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

Mas mi pueblo no oyó mi voz, e Israel no me quiso a mí.

12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Los dejé por tanto a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

¡Oh, si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

En una nada derribara yo sus enemigos, y volviera mi mano sobre sus adversarios.

15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

Los aborrecedores del SEÑOR se le hubieran sometido; y el tiempo de ellos fuera para siempre.

16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.

Y Dios les hubiera sustentado con lo mejor del trigo; y de miel de la piedra te hubiera saciado.