Psalmów 81

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

Para el director del coro. En el gitit. Un salmo de Asaf. Canten a Dios, porque es nuestra fuerza; griten de alegría al Dios de Jacob.

2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

¡Comiencen la canción! Toquen la pandereta, la lira de sonido dulce, y el arpa.

3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

Soplen la trompeta a la luna nueva, y a la luna llena, para iniciar nuestros festivales,

4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

porque esta es una regla de Israel, un reglamento del Dios de Jacob.

5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

Dios hizo este estatuto por José, cuando se opuso a la tierra de Egipto. Escuché una voz que no conocía diciendo:

6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

“Tomo la carga de tus hombros; libero tus manos de las canastas pesadas.

7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

Clamaste a mí en tu sufrimiento, y te salvé. Te respondí desde las nubes tormentosas. Te probé en las aguas de Meriba. (Selah)

8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

¡Pueblo mío! ¡Escuchen mis avisos! Pueblo de Israel, ¡Escúchenme!

9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

No debe haber dios extraño entre ustedes; no deben postrarse nunca ante dioses extranjeros ni adorarlos.

10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Porque yo soy el Señor su Dios que los sacó de la tierra de Egipto. Abran su boca y yo los saciaré.

11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

Pero mi pueblo no me escuchó. Israel no quería nada conmigo.

12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Así que los envié lejos a seguir su pensamiento terco, viviendo como escogieran.

13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

¡Si tan solo mi pueblo me escuchara; si tan solo Israel siguiera mis caminos!

14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

No me tomaría tanto tiempo derrotar a sus enemigos, ni derribar a los que están en su contra.

15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

Los que odian al Señor se retorcerán frente a él, condenados para siempre.

16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.

Pero yo, los alimentaría con el mejor trigo, y los satisfaría con miel de la roca”.