< Psalmów 81 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
Exultai a Deus, nossa fortaleza: jubilai ao Deus de Jacob.
2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Tomai o saltério, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.
3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Tocai a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solenidade.
4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.
5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egito, onde ouvi uma língua que não entendia.
6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
Tirei de seus ombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.
7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
Clamaste na angústia, e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te nas águas de Meribah (Selah)
8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Ouve-me, povo meu, e eu te atestarei: ah, Israel, se me ouvisses!
9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.
10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito: abre bem a tua boca, e t'a encherei.
11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
Mas o meu povo não quis ouvir a minha voz, e Israel não me quis.
12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus próprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.
13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!
14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversários.
15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-iam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.
16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saído da pedra.