Psalmów 81
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
In finem, Pro torcularibus, Psalmus ipsi Asaph. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.
2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.
3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:
4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
Quia præceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.
5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Ægypti: linguam, quam non noverat, audivit.
6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.
7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.
8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,
9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.
10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti: dilata os tuum, et implebo illud.
11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.
12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.
13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:
14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.
15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in sæcula.
16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.
