Psalmów 81
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
To the Overseer. — 'On the Gittith.' By Asaph. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.
2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with psaltery.
3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Blow in the month a trumpet, In the new moon, at the day of our festival,
4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
For a statute to Israel it [is], An ordinance of the God of Jacob.
5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
A testimony on Joseph He hath placed it, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known — I hear.
6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
From the burden his shoulder I turned aside, His hands from the basket pass over.
7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
In distress thou hast called and I deliver thee, I answer thee in the secret place of thunder, I try thee by the waters of Meribah. (Selah)
8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Hear, O My people, and I testify to thee, O Israel, if thou dost hearken to me:
9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
There is not in thee a strange god, And thou bowest not thyself to a strange god.
10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
I [am] Jehovah thy God, Who bringeth thee up out of the land of Egypt. Enlarge thy mouth, and I fill it.
11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
But, My people hearkened not to My voice, And Israel hath not consented to Me.
12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.
13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
O that My people were hearkening to Me, Israel in My ways would walk.
14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
As a little thing their enemies I cause to bow, And against their adversaries I turn back My hand,
15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
Those hating Jehovah feign obedience to Him, But their time is — to the age.
16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
He causeth him to eat of the fat of wheat, And [with] honey from a rock I satisfy thee!
