Psalmów 81

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

(Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

"Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.

jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"