Psalmów 81
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi. Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.
2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.
3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.
4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.
5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.
6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.
7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. (Sélah)
8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,
9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.
10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.
11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,
12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.
13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,
14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.
15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky.
16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je.
