Psalmów 78

1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

Pesem ukovita Asafova. Poslušaj, ljudstvo moje, nauk moj; nagnite uho svoje govoru mojih ust.

2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

V priliki odprem usta svoja; od sebe dam skrivnosti časov nekdanjih,

3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Kar smo slišali in znali, ko so nam pravili pradedje naši.

4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Prikrivali ne bodemo njih otrokom, naslednjemu rodu, da oznanjajo hvalo Gospodovo in moč njegovo, in čudovita dela njegova, katera je storil.

5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Ker ustanovil je pričanje v Jakobu in postavil zakon v Izraelu, ko je zapovedal pradedom našim, oznanjati svojim otrokom.

6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Da vedó, naslednji rod, otroci prihodnji, in vstanejo ter oznanjajo otrokom svojim.

7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

Upanje svoje naj stavijo v Boga, in ne pozabijo naj dejanj Boga mogočnega, temuč hranijo naj zapovedi njegove.

8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

In ne bodejo naj kakor njih pradedje, rod trdovraten in uporen; rod, kateri ni popravil srca svojega, in katerega duh ni bil stanoviten proti Bogu mogočnemu,

9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

Kakor nasledniki Efrajmovi, kateri oboroženi streljajo z lokom in hrbte obračajo ob času bitve.

10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

Ohranili niso zaveze Božje, in branili so se hoditi po zakonu njegovem,

11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

Pozabivši dejanj njegovih, in čudovitih del njegovih, katera jim je bil pokazal.

12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Pred pradedi njihovimi je delal čuda, v deželi Egiptovski, na polji Taniškem.

13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Razklal je bil morje, da jih je prepeljal čez, in postavil je vode, kakor kùp.

14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

In spremljal jih je z oblakom podnevi, in vso noč sè svetlim ognjem.

15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

Razklal je bil skale v puščavi, da bi pijačo pripravil v valovih preobilo.

16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

Valove je izpeljal iz skale, in vode dol spuščal kakor reke.

17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

Vendar so dalje grešili še zoper njega, in dražili Najvišjega v sami suhi deželi.

18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

In izkušajoč Boga mogočnega v srci svojem, térjali so jedi po svojega srca želji.

19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

In grdo govoreč zoper Boga, rekli so: "Ali bi mogel Bog mogočni napraviti mizo v tej puščavi?

20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

Glej, tako je udaril skalo, da so tekle vode, in potoki so se udrli, ali bi mogel dati tudi živeža? ali bi pripravil mesa svojemu ljudstvu?"

21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

Zato je Gospod slišal in se razjaril; in ogenj se je bil vnel zoper Jakoba, in jeza je tudi gorela zoper Izraela.

22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

Ker niso verovali v Boga, in niso zaupali v blaginjo njegovo.

23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

Dasi je bil zapovedal gornjim oblakom zgoraj in odprl vrata nebeška,

24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

In dežil nad nje máno za jed in dajal žito nebeško;

25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

Kruh najmočnejših je jedel vsak; popotnico jim je pošiljal do sitega.

26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Zagnal je sever na nebesih, in z močjo svojo pripeljal jug.

27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

Ko je dežil nad nje meso kakor prah, in kakor morski pések tiče krilate;

28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

Metal jih je med šatore, okolo prebivališč svojih.

29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

In jedli so in bili so nasiteni močno, in česar so poželeli, prinesel jim je.

30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

Še niso bili iznebili se poželenja svojega, še je bila jed njih v njihovih ustih;

31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

Ko je jeza Božja goreča proti njim morila med najmočnejimi iz med njih in pokončavala mladeniče Izraelske.

32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

Po vsem tem so še grešili in niso verovali zavoljo čudovitih dél njegovih.

33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

Zatorej je pogubljal v ničemurnosti njih dní, in njih leta v strahu.

34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Ko jih je pobijal, ako so popraševali po njem in izpreobrnivši se zjutraj iskali Boga mogočnega,

35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

Spomnivši se, da je bil Bog njih skala in Bog mogočni najvišji njih rešnik;

36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

Če tudi so ga hoteli varati z usti svojimi, in so z jezikom svojim lagali se njemu,

37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

In srce njihovo ni bilo obrneno proti njemu, in niso bili stanovitni v zavezi njegovi:

38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

Vendar je on usmiljen opíral krivico, tako da jih ni pogubil; in odvračal je svoj srd obilo, in ní vnemal vse jeze svoje,

39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Spomnivši se, da so meso, veter, ki gre in se ne vrne.

40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

Kolikokrat so ga razdražili v puščavi; žalili so ga v samoti!

41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

Ki so hitro izkušali Boga mogočnega, in žalili Svetega Izraelovega.

42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

Ne spomnivši se roke njegove, dné, ko jih je bil otél sovražnika.

43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

Ko je v Egiptu delal znamenja svoja, in čuda svoja na polji Taniškem.

44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

Ko je v kri izpremenil njih potoke, in reke njih, da bi ne mogli piti.

45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

Izpustil je nad njé živali krdelo, da bi jih pokončalo, in žabe, da jih uničijo.

46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

In dal je njih sad murnu in kobilici njih delo.

47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

Pobil je s točo njih trte in smokve njih z ognjem, ki je pokončal vse, kamor je prišel.

48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

Dal je tudi isti toči njih živali, in njih čede žarjavici ognjeni.

49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

Izpustil je nad nje jeze svoje žar, srd in nevoljo in stisko, pošiljajoč oznanovalce nesreče.

50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Pretehtal je k jezi svoji pot, smrti ni ubranil njih življenja; in živali njih izročil je kugi.

51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

In udaril je vse prvorojeno v Egiptu; prvino moči v šatorih Kamovih.

52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

In prepeljal je kakor ovce ljudstvo svoje, in vodil jih je kakor čede po puščavi.

53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )

In peljal jih je varno tako, da se niso bali, potem ko je bilo morje pokrilo njih sovražnike.

54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

Pripeljal jih je do meje svetosti svoje, gore té, katero je pridobila desnica njegova.

55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Izgnal je izpred njih obličja narode in storil, da so pripali vrvi posesti in prebivali so v njih šatorih Izraelovi rodovi.

56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

Vendar so izkušali in razdražili Boga najvišjega, in pričanj njegovih niso se držali.

57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

Temuč obrnili so se ter ravnali izdajalsko, kakor njih pradedje; obrnili so se kakor lok goljufen,

58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

Ker dražili so ga z višinami svojimi in svojimi maliki, do ljubosumnosti so ga razvneli.

59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

Slišal je Bog in se razsrdil, in zavrgel je silno Izraela.

60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

Tako, da je zapustivši prebivališče v Silu, šator, katerega je bil postavil med ljudmi,

61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

Dal v sužnjost svojo moč, in slavo svojo sovražniku v pest.

62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

In izročil je meču ljudstvo svoje, ker se je bil razsrdil zoper posestvo svoje.

63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

Ogenj je pokončal mladeniče njegove, in device njegove niso se hvalile.

64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

Duhovniki njegovi padli so pod mečem, in vdove njegove niso jokale.

65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

Potem se je zbudil Gospod, kakor da bi bil spal, kakor korenjak, pojoč po vinu.

66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

In udaril je sovražnike svoje nazaj; sramoto večno jim je naložil.

67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

Slednjič je zavrgel šator Jožefov in rodú Efrajmovega ni izvolil.

68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

Izvolil pa je rod Judov, goro Sijonsko, da bi jo ljubil.

69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Zidal je enako najvišjim gradovom svetišče svoje, namreč v deželi, katero je utrdil.

70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

In izvolil je Davida hlapca svojega, in vzel ga iz ograje čede,

71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

Peljal ga je od doječih, da bi pasel Jakoba, ljudstvo svoje in Izraela, posestvo svoje,

72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

Kateri jih je pasel po poštenosti srca svojega, in vodil jih je z najvišjo razumnostjo svojih rok.