Psalmów 78
1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
Escutae a minha lei, povo meu: inclinae os vossos ouvidos ás palavras da minha bocca.
2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Abrirei a minha bocca n'uma parabola; fallarei enigmas da antiguidade.
3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
As quaes temos ouvido e sabido, e nossos paes nol-as teem contado.
4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
Não as encobriremos aos seus filhos, mostrando á geração futura os louvores do Senhor, assim como a sua força e as maravilhas que fez.
5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
Porque elle estabeleceu um testemunho em Jacob, e poz uma lei em Israel, a qual deu aos nossos paes para que a fizessem conhecer a seus filhos.
6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
Para que a geração vindoura a soubesse, os filhos que nascessem, os quaes se levantassem e a contassem a seus filhos.
7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
Para que pozessem em Deus a sua esperança, e se não esquecessem das obras de Deus, mas guardassem os seus mandamentos.
8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
E não fossem como seus paes, geração contumaz e rebelde, geração que não regeu o seu coração, e cujo espirito não foi fiel com Deus
9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
Os filhos de Ephraim, armados e trazendo arcos, viraram costas no dia da peleja.
10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
Não guardaram o concerto de Deus, e recusaram andar na sua lei.
11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
E esqueceram-se das suas obras e das maravilhas que lhes fizera ver.
12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
Maravilhas que elle fez á vista de seus paes na terra do Egypto, no campo de Zoan.
13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Dividiu o mar, e os fez passar por elle; fez com que as aguas parassem como n'um montão.
14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
De dia os guiou por uma nuvem, e toda a noite por uma luz de fogo.
15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
Fendeu as penhas no deserto; e deu-lhes de beber como de grandes abysmos.
16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
Fez sair fontes da rocha, e fez correr as aguas como rios.
17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
E ainda proseguiram em peccar contra elle, provocando ao Altissimo na solidão.
18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo carne para o seu appetite.
19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
E fallaram contra Deus, e disseram: Acaso pode Deus preparar-nos uma mesa no deserto?
20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Eis que feriu a penha, e aguas correram d'ella; rebentaram ribeiros em abundancia: poderá tambem dar-nos pão, ou preparar carne para o seu povo?
21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
Pelo que o Senhor os ouviu, e se indignou: e accendeu um fogo contra Jacob, e furor tambem subiu contra Israel;
22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
Porquanto não creram em Deus, nem confiaram na sua salvação:
23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
Ainda que mandara ás altas nuvens, e abriu as portas dos céus,
24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
E chovera sobre elles o manná para comerem, e lhes dera do trigo do céu.
25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
O homem comeu o pão dos anjos; elle lhes mandou comida a fartar.
26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Fez ventar o vento do oriente nos céus, e o trouxe do sul com a sua força.
27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
E choveu sobre elles carne como pó, e aves d'azas como a areia do mar.
28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
E as fez cair no meio do seu arraial, ao redor de suas habitações.
29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
Então comeram e se fartaram bem; pois lhes cumpriu o seu desejo.
30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
Não refreiaram o seu appetite. Ainda lhes estava a comida na bocca,
31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
Quando a ira de Deus desceu sobre elles, e matou os mais gordos d'elles, e feriu os escolhidos d'Israel.
32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
Com tudo isto ainda peccaram, e não deram credito ás suas maravilhas.
33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
Pelo que consumiu os seus dias na vaidade e os seus annos na angustia.
34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
Quando os matava, então o procuravam; e voltavam, e de madrugada buscavam a Deus.
35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
E se lembravam de que Deus era a sua rocha, e o Deus Altissimo o seu Redemptor.
36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
Todavia lisongeavam-n'o com a bocca, e com a lingua lhe mentiam.
37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
Porque o seu coração não era recto para com elle, nem foram fieis no seu concerto.
38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
Porém elle, que é misericordioso, perdoou a sua iniquidade: e não os destruiu, antes muitas vezes desviou d'elles o seu furor, e não despertou toda a sua ira
39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
Porque se lembrou de que eram de carne, vento que vae e não torna.
40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
Quantas vezes o provocaram no deserto, e o molestaram na solidão!
41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
Voltaram atraz, e tentaram a Deus; e limitaram o Sancto d'Israel.
42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
Não se lembraram da sua mão, nem do dia em que os livrou do adversario:
43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
Como obrou os seus signaes no Egypto, e as suas maravilhas no campo de Zoan;
44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
E converteu os seus rios em sangue, e as suas correntes, para que não podessem beber.
45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
Enviou entre elles enxames de moscas que os consumiram, e rãs que os destruiram.
46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
Deu tambem ao pulgão a sua novidade, e o seu trabalho aos gafanhotos.
47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
Destruiu as suas vinhas com saraiva, e os seus sycomoros com pedrisco.
48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
Tambem entregou o seu gado á saraiva, e os seus rebanhos ás brazas ardentes.
49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
Lançou sobre elles o ardor da sua ira, furor, indignação, e angustia, mandando maus anjos contra elles.
50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Preparou caminho á sua ira; não retirou as suas almas da morte, mas entregou á pestilencia as suas vidas.
51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
E feriu a todo o primogenito no Egypto, primicias da sua força nas tendas de Cão.
52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
Mas fez com que o seu povo saisse como ovelhas, e os guiou pelo deserto como um rebanho.
53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
E os guiou com segurança, que não temeram; mas o mar cobriu os seus inimigos.
54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
E o trouxe até ao termo do seu sanctuario, até este monte que a sua dextra adquiriu.
55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
E expulsou as nações de diante d'elles, e as partiu em herança por linha, e fez habitar em suas tendas as tribus d'Israel.
56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
Comtudo tentaram e provocaram o Deus altissimo, e não guardaram os seus testemunhos.
57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
Mas retiraram-se para traz, e portaram-se infielmente como seus paes: viraram-se como um arco enganoso.
58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
Pois o provocaram á ira com os seus altos, e moveram o seu zelo com as suas imagens de esculptura.
59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
Deus ouviu isto e se indignou; e aborreceu a Israel em grande maneira.
60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
Pelo que desamparou o tabernaculo em Silo, a tenda que estabeleceu entre os homens.
61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
E deu a sua força ao captiveiro; e a sua gloria á mão do inimigo.
62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
E entregou o seu povo á espada; e se enfureceu contra a sua herança.
63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
O fogo consumiu os seus mancebos, e as suas donzellas não foram dadas em casamento.
64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
Os seus sacerdotes cairam á espada, e as suas viuvas não fizeram lamentação.
65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
Então o Senhor despertou, como quem acaba de dormir, como um valente que se alegra com o vinho.
66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
E feriu os seus adversarios por detraz, e pôl-os em perpetuo desprezo.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
Além d'isto, recusou o tabernaculo de José, e não elegeu a tribu d'Ephraim.
68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
Antes elegeu a tribu de Judah; o monte de Sião, que elle amava.
69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
E edificou o seu sanctuario como altos palacios, como a terra que fundou para sempre.
70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
Tambem elegeu a David seu servo, e o tirou dos apriscos das ovelhas:
71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
E o tirou do cuidado das que se achavam prenhes; para apascentar a Jacob, seu povo, e a Israel, sua herança.
72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
Assim os apascentou, segundo a integridade do seu coração, e os guiou pela industria de suas mãos.
