Psalmów 78
1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
Maskiilii Asaaf. Yaa saba ko, barsiisa koo dhagaʼaa; dubbii afaan koo dhaggeeffadhaa.
2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Ani fakkeenyaan afaan koo nan banadha; waan durumaa jalqabee dhokfames nan dubbadha.
3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
Kunis waanuma nu dhageenyee fi waanuma nu beeknu, waan abbootiin keenya nutti himanii dha.
4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
Nus waan kana ijoollee isaanii duraa hin dhoksinu; hojii Waaqayyoo ulfina qabeessa sana, humna isaatii fi dinqii inni hojjete, dhaloota itti aanutti ni himna.
5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
Inni Yaaqoobiif sirna dhaabe; Israaʼeliif immoo seera kenne; waan kana illee akka isaan ijoollee isaanii barsiisaniif, abbootii keenya ajaje;
6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
kunis akka dhaloonni itti aanu beeku, akka ijoolleen amma iyyuu hin dhalatin beekan, isaanis akka ijoollee isaaniitti dabarsanii himaniif.
7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
Yoos isaan Waaqa amanatu; ajaja isaas ni eegu malee hojii isaa hin irraanfatan.
8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
Isaan akka abbootii isaanii, akka dhaloota mata jabeessaa fi fincilaa, warra garaan isaanii Waaqaaf hin ajajamnee, akka warra hafuurri isaanii isaaf hin amanamin sanaa hin taʼan.
9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
Namoonni Efreem xiyya qabatanii turan; taʼus gaafa lolaa duubatti deebiʼan.
10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
Isaan kakuu Waaqaa hin eegne; seera isaattis buluu didan.
11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
Isaan hojii inni hojjete, dinqii inni isaanitti argisiises ni irraanfatan.
12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
Inni fuula abbootii isaanii duratti, biyya Gibxi kutaa Zooʼaanitti waan nama dinqisiisu hojjete.
13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Inni galaana gargar qoodee gidduun isaan dabarse; bishaan sanas akkuma keenyan manaa dhaabachiise.
14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
Guyyaa duumessaan, halkan guutuu immoo ifa ibiddaatiin isaan geggeesse.
15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
Inni gammoojjii keessatti kattaa dayyaasee bishaan akka galaanaa baayʼatu isaanii kenne.
16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
Kattaa keessaa burqaa burqisiisee akka bishaan akkuma lagaatti yaaʼu godhe.
17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
Isaan garuu gammoojjii keessatti Waaqa Waan Hundaa Oliitti fincilan; ittuma fufaniis isatti cubbuu hojjetan.
18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
Isaan nyaata dharraʼanii, “Fidi” jechuudhaan beekumsa Waaqaa qoran.
19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
Akkana jedhanii Waaqa hamatan; “Waaqni gammoojjii keessatti maaddii qopheessuu dandaʼaa?
20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Inni kattaa rukunnaan bishaan humnaan keessaa burqe; burqaan guutee irraan dhangalaʼe. Garuu inni nyaata nuu kennuu dandaʼaa? Saba isaatiifis foon kennuu dandaʼaa?”
21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
Waaqayyo yommuu waan kana dhagaʼetti baayʼee aare; Yaaqoob irratti ibiddi isaa ni qabsiifame; dheekkamsi isaas Israaʼelitti dhufe;
22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
isaan Waaqa hin amananneetii; fayyisuu isaattis hin amanne.
23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
Inni garuu samii gubbaatiif ajaja kenne; balbala samiis ni bane;
24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
akka isaan nyaataniif mannaa gad roobseef; midhaan samiis isaaniif kenne.
25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
Namoonni buddeena ergamoota Waaqayyoo nyaatan; inni waan isaan nyaatanii quufan ergeef.
26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Inni akka bubbeen baʼa biiftuu samii keessaa bubbisu godhe; bubbee kibbaas humna ofii isaatiin oofe.
27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
Foon akkuma awwaaraatti, simbirroota barrisanis akkuma cirracha galaanaatti gad isaaniif roobse.
28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
Innis akka isaan qubata isaanii keessatti naannoo dunkaanota isaaniitti gad harcaʼan godhe.
29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
Isaanis nyaatanii quufan; inni waan isaan dharraʼan isaaniif kenneeraatii.
30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
Garuu utuu isaan nyaata dharraʼan sana hin quufin, utuma nyaanni sun afaan isaanii keessa jiruu,
31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
dheekkamsi Waaqaa isaanitti dhufe; innis isaan keessaa warra jajjabeeyyii galaafate; dargaggeeyyii Israaʼelis ni fixe.
32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
Isaan waan kana hunda irra darbanii cubbuu hojjechuutti fufan; dinqii isaattis hin amanne.
33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
Kanaafuu inni akka barri isaanii faayidaa malee darbu, akka waggoonni isaaniis sodaadhaan dhuman godhe.
34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
Yeroo Waaqni isaan ajjeese kamitti iyyuu, isaan isa barbaaddatan; isaan ammas fedhiidhaan gara isaatti deebiʼan.
35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
Akka Waaqni Kattaa isaanii taʼe, akka Waaqni Waan Hundaa Olii Furii isaanii taʼe yaadatan.
36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
Isaan garuu afaan isaaniitiin isa saadan; arraba isaaniitiinis isa soban;
37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
garaan isaanii isaaf amanamaa hin turre; isaan kakuu isaatiif hin amanamne.
38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
Inni garuu araara qabeessa waan taʼeef, cubbuu isaanii ni dhiiseef malee isaan hin fixne. Inni yeroo yerootti aarii isaa ittifate; dheekkamsa isaa hundaas hin kakaafne.
39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
Innis akka isaan nama duʼa hin oolle, qilleensuma darbu kan deebiʼee hin dhufne taʼan yaadate.
40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
Isaan hammam gammoojjii keessatti isatti fincilanii gammoojjii keessattis isa gaddisiisan
41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
Isaan ammumaa amma Waaqa qoran; Qulqullicha Israaʼel sanas ni aarsan.
42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
Isaan humna isaa yookaan guyyaa inni itti diinota isaanii jalaa isaan baase hin yaadanne.
43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
Guyyaa inni itti biyya Gibxi keessatti mallattoo isaa, kutaa Zooʼaan keessatti immoo dinqii isaa argisiise isaan hin yaadanne.
44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
Inni lageen isaanii dhiigatti geeddare; isaanis burqaawwan isaanii dhuguu hin dandeenye.
45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
Innis tuuta tisiisaa kan isaan balleessu, fattee isaan barbadeessu itti erge.
46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
Midhaan isaanii ilmaan hawwaannisaatiif, buʼaa dadhabbii isaanii immoo hawwaannisaaf kenne.
47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
Muka wayinii isaanii cabbiidhaan, harbuu isaanii immoo dhaamocha hamaan dhaʼe.
48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
Loon isaanii cabbiif, horii isaanii immoo bakakkaaf dabarsee kenne.
49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
Inni ergamoota badiisa fidan isaanitti erguudhaan aarii isaa sodaachisaa, dheekkamsa isaa, dallansuu isaatii fi rakkoo isaanitti gad lakkise.
50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Inni aarii isaatiif daandii qopheesse; lubbuu isaanii dabarsee dhaʼichatti kenne malee duʼa isaan hin oolchine.
51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
Hangafoota Gibxi hunda, ilmaan jalqabatti dhalatanis dunkaana Haam keessatti dhaʼe.
52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
Saba isaa garuu akkuma nama bushaayee bobbaasuutti achii baase; akkuma hoolaas gammoojjii keessa isaan geggeesse.
53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
Inni nagaadhaan isaan geggeesse; kanaafuu isaan homaa hin sodaanne; diinota isaanii garuu galaanatu liqimse.
54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
Innis gara daarii biyya isaa qulqulluutti, gara biyya gaaraa kan harki isaa mirgaa fudhateetti isaan galche.
55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
Inni ormoota isaan duraa ariʼe; lafa jaraas dhaala godhee isaanii qoode; gosa Israaʼelis dunkaana isaanii keessa qubachiise.
56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
Isaan garuu Waaqa qoran; Waaqa Waan Hundaa Oliitti fincilan; ajaja isaas hin eegne.
57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
Akkuma abbootii isaanii duubatti deebiʼan; amanamuus ni didan; akka iddaa micciiramaattis jajalʼatan.
58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
Isaan iddoowwan sagadaa isaanii kanneen gaarran irraatiin isa aarsan; waaqota isaanii tolfamoodhaanis hinaaffaadhaaf isa kakaasan.
59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
Waaqnis yeroo isaan dhagaʼetti akka malee dheekkame; guutumaan guutuuttis Israaʼelin gate.
60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
Innis iddoo jireenya isaa kan Shiiloo keessaa, dunkaana inni namoota gidduu dhaabbate sanas ni dhiise.
61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
Humna isaa boojuutti, ulfina isaa immoo harka diinaatti dabarsee kenne.
62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
Saba isaa dabarsee goraadeef kenne; handhuuraa isaattis akka malee dheekkame.
63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
Dargaggoota isaanii ibiddatu fixe; durboota isaaniitiifis sirbi heerumaa hin sirbamne;
64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
luboonni isaanii goraadeedhaan dhuman; niitonni dhirsoonni irraa duʼan immoo booʼuu hin dandeenye.
65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
Gooftaanis akkuma waan hirribaa dammaquutti, akkuma goota sababii wayiniitiin iyyuuttis dammaqe.
66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
Inni diinota isaa rukutee duubatti deebise; qaanii bara baraa keessas isaan buuse.
67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
Dunkaanota Yoosef ni tuffate; gosa Efreemis hin filanne;
68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
inni garuu gosa Yihuudaa, Tulluu Xiyoon kan jaallatu sana ni filate.
69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
Mana qulqullummaa isaa akka samii ol dheeraatti, akka lafa bara baraan hundeesseettis ijaare.
70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
Inni Daawit garbicha isaa ni filate; dallaa hoolotaa keessaas isa waammate;
71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
akka inni saba isaa Yaaqoobin, handhuuraa isaa Israaʼelin tiksuuf jedhee hoolota tiksuu irraa isa fide.
72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
Daawitis garaa qajeelaadhaan isaan tikse; ogummaa harka isaatiinis isaan dura buʼe.
