Psalmów 78

1 Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

Ein Maskil Asaphs. Vernimm, mein Volk, meine Unterweisung, neigt euer Ohr den Worten meines Mundes!

2 Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

Ich will meinen Mund zu Sprüchen aufthun, will Rätsel aus der Vorzeit verkünden.

3 Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Was wir gehört und erfahren, und was unsere Väter uns erzählt haben,

4 Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

wollen wir ihren Kindern nicht verhehlen, indem wir dem nachfolgenden Geschlechte die ruhmwürdigen Thaten Jahwes erzählen und seine Macht und die Wunder, die er gethan hat.

5 Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Er stellte ein Zeugnis in Jakob auf und gab eine Weisung in Israel, indem er unseren Vätern gebot, sie ihren Söhnen kundzuthun,

6 Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

damit das nachkommende Geschlecht sie erführe, die Söhne, die geboren würden, damit sie aufträten und ihren Söhnen davon erzählten,

7 Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

damit sie auf Gott ihr Vertrauen setzten und der großen Thaten Gottes nicht vergäßen und seine Gebote hielten

8 Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

und nicht wie ihre Väter würden, ein abtrünniges und widerspenstiges Geschlecht, ein Geschlecht, das nicht festes Sinnes war, und dessen Geist nicht treulich an Gott hielt.

9 Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

Die Söhne Ephraims, die Bogengerüsteten, kehrten am Tage des Kampfes um.

10 Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

Sie hielten den Bund Gottes nicht und wollten nicht nach seinem Gesetze wandeln.

11 Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

Sie vergaßen seine großen Thaten und seine Wunder, die er sie hatte schauen lassen.

12 Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Vor ihren Vätern hatte er Wunder gethan in Ägypten, im Gefilde von Zoan.

13 Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Er spaltete das Meer und ließ sie hindurchgehn und stellte die Wasser auf wie einen Damm.

14 Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

Er leitete sie tagsüber mit der Wolke, die ganze Nacht hindurch mit feurigem Schein.

15 Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

Er spaltete Felsen in der Wüste und tränkte sie wie mit Fluten in Fülle.

16 Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

Er ließ Bäche aus dem Felsen hervorgehn und Wasser in Strömen herabfließen.

17 A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

Dennoch sündigten sie weiter gegen ihn, indem sie sich in der Wüste gegen den Höchsten empörten.

18 I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

Sie versuchten Gott in ihrem Herzen, indem sie Speise für ihr Gelüsten forderten.

19 A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

Sie redeten wider Gott und sprachen: “Kann wohl Gott in der Wüste einen Tisch anrichten?

20 Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

“Wohl schlug er den Felsen, daß Wasser strömten, und Bäche sich ergossen; “vermag er wohl auch Brot zu geben oder seinem Volke Fleisch zu verschaffen?”

21 Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

Darum, als Jahwe das hörte, entrüstete er sich, und Feuer entzündete sich wider Jakob, und Zorn stieg herauf über Israel,

22 Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

weil sie Gotte nicht glaubten und auf seine Hilfe nicht vertrauten.

23 Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

Und er gebot den Wolken droben und öffnete die Thüren des Himmels,

24 I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

ließ Manna auf sie regnen, daß sie zu essen hätten, und verlieh ihnen Himmelskorn.

25 Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

Engelbrot hatte jedermann zu essen; er sandte ihnen Zehrung in Fülle.

26 Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Er ließ den Ostwind am Himmel aufbrechen und führte durch seine Stärke den Südwind herbei.

27 I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

Er ließ Fleisch auf sie regnen wie Staub und beflügelte Vögel wie Sand am Meer.

28 Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

Mitten in sein Lager ließ er sie fallen, rings um seine Wohnung her.

29 I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

Da aßen sie und wurden gründlich satt, und er befriedigte ihr Gelüst.

30 A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

Noch hatten sie sich ihres Gelüstes nicht entschlagen - sie hatten ihre Speise noch im Mund -

31 Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

da stieg der Zorn Gottes über sie herauf und würgte unter ihren Fetten und streckte die Jünglinge Israels nieder.

32 Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

Trotz alledem sündigten sie weiter und glaubten nicht an seine Wunder.

33 Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

Darum ließ er ihre Tage wie einen Hauch dahinschwinden und ihre Jahre in bestürzender Schnelle.

34 Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Wenn er sie würgte, so fragten sie nach ihm und wendeten sich zurück zu Gott

35 Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

und gedachten daran, daß Gott ihr Fels und Gott, der Höchste, ihr Erlöser sei.

36 (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

Sie beschwatzten ihn mit ihrem Munde und logen ihm mit ihrer Zunge;

37 A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

aber ihr Sinn war ihm gegenüber nicht fest, und sie hielten nicht treulich an seinem Bund,

38 On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

während doch er barmherzig war, Schuld vergab und sie nicht vertilgte, gar oft von seinem Zorn abließ und nicht seinen ganzen Grimm aufbot.

39 Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Denn er gedachte daran, daß sie Fleisch seien, ein Hauch, der dahinfährt und nicht wiederkommt.

40 Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

Wie oft empörten sie sich gegen ihn in der Wüste, betrübten sie ihn in der Einöde!

41 Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

Immer wieder versuchten sie Gott und kränkten den Heiligen Israels.

42 Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

Sie gedachten nicht an seine gewaltige Hand, an den Tag, da er sie vom Feinde befreit hatte,

43 Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

da er seine Zeichen in Ägypten hinstellte und seine Wunder im Gefilde von Zoan.

44 Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

Denn er verwandelte ihre Ströme in Blut und ihre Bäche, damit sie nicht trinken könnten.

45 Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

Er sandte Hundsfliegen gegen sie, die fraßen sie, und Frösche, die verderbten sie.

46 I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

Er gab ihr Gewächs dem Ungeziefer preis und was sie erarbeitet, der Heuschrecke.

47 Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

Er erschlug ihre Weinstöcke mit Hagel und ihre Maulbeerfeigenbäume mit Schloßen.

48 I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

Er gab ihr Vieh dem Hagel preis und ihre Herden den Blitzen.

49 Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

Er entsandte wider sie die Glut seines Zorns, Wut und Grimm und Drangsal, eine Schar von Unglücksengeln.

50 Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Er ließ seinem Zorne freien Lauf, entzog ihre Seele nicht dem Tod und überlieferte ihr Leben der Pest.

51 I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, die Erstlinge der Manneskraft in den Zelten Hams.

52 Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

Und er ließ sein Volk ausziehen wie Schafe und leitete sie in der Wüste wie eine Herde.

53 Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )

Er führte sie sicher, und sie brauchten sich nicht zu fürchten; ihre Feinde aber bedeckte das Meer.

54 Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

Er brachte sie in sein heiliges Gebiet, zu dem Berge, den seine Rechte erworben hatte.

55 I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Er vertrieb vor ihnen Völker, verloste ihr Land zum erblichen Besitz und ließ in ihren Zelten die Stämme Israels wohnen.

56 A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

Aber sie versuchten Gott, den Höchsten, und empörten sich gegen ihn und hielten seine Gebote nicht.

57 Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

Sie wandten sich ab und waren treulos wie ihre Väter, wandelten sich, wie ein trügerischer Bogen.

58 Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

Sie erzürnten ihn mit ihren Höhen und erregten seinen Eifer durch ihre Bilder.

59 Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

Da Gott das vernahm, entrüstete er sich und verwarf Israel völlig.

60 Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

Er gab die Wohnung zu Silo preis, das Zelt, wo er unter den Menschen wohnte,

61 Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

ließ seine Macht in die Gefangenschaft wandern und seine Zier in die Gewalt des Feindes.

62 Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

Er gab sein Volk dem Schwerte preis und entrüstete sich über sein Besitztum.

63 Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

Seine Jünglinge fraß das Feuer, und seine Jungfrauen blieben ohne Hochzeitslied.

64 Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

Seine Priester fielen durch das Schwert, und seine Witwen hielten keine Totenklage.

65 Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

Da erwachte der Herr wie ein Schlafender, wie ein Held, der vom Weine besiegt ward.

66 I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

Und er schlug seine Feinde zurück: ewige Schmach brachte er über sie.

67 Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

Und er verwarf das Zelt Josephs und erwählte nicht den Stamm Ephraim,

68 Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

sondern erwählte den Stamm Juda, den Berg Zion, den er liebgewonnen.

69 I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Und er baute so fest wie die Himmelshöhen sein Heiligtum, wie die Erde, die er für die Ewigkeit gegründet hat.

70 I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

Er erwählte seinen Knecht David und nahm ihn von den Schafhürden hinweg.

71 Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

Von den säugenden Schafen holte er ihn weg, daß er sein Volk Jakob weide und Israel, sein Besitztum.

72 Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

Und er weidete sie in Herzenseinfalt und führte sie mit kluger Hand.