Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm. Jag vill höja min röst till Gud och ropa; jag vill höja min röst till Gud, för att han må lyssna till mig.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
På min nöds dag söker jag Herren; min hand är utsträckt om natten och förtröttas icke; min själ vill icke låta trösta sig.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Jag vill tänka på Gud och klaga; jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar. (Sela)
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Mina ögonlock håller du öppna; jag är full av oro och kan icke tala.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Jag tänker på forntidens dagar, på år som längesedan hava gått.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel; i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer, och min ande skall eftersinna.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Skall då Herren förkasta evinnerligen och ingen nåd mer bevisa?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Är det då ute med hans godhet för beständigt, har hans ord blivit till intet för alla tider?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Har Gud förgätit att vara nådig eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet? (Sela)
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid, den Högstes högra hand är ej såsom förr.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Jag vill prisa HERRENS gärningar, ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
jag vill begrunda alla dina gärningar och eftersinna dina verk.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
Gud, i helighet går din väg; vem är en gud så stor som Gud?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Du är Gud, en Gud som gör under; du har uppenbarat din makt bland folken.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Med väldig arm förlossade du ditt folk, Jakobs och Josefs barn. (Sela)
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Vattnen sågo dig, och Gud, vattnen sågo dig och våndades, själva djupen darrade.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Molnen göto ut strömmar av vatten, skyarna läto höra sin röst, och dina pilar foro omkring.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Ditt dunder ljöd i stormvirveln, ljungeldar lyste upp jordens krets, jorden darrade och bävade.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Genom havet gick din väg, din stig genom stora vatten, och dina fotspår fann man icke.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Så förde du ditt folk såsom en hjord genom Moses och Arons hand.
