Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Jag vill höja min röst till Gud och ropa; jag vill höja min röst till Gud, för att han må lyssna till mig.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
På min nöds dag söker jag Herren; min hand är utsträckt om natten och förtröttas icke; min själ vill icke låta trösta sig.
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Jag vill tänka på Gud och klaga; jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar. (Sela)
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Mina ögonlock håller du öppna; jag är full av oro och kan icke tala.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Jag tänker på forntidens dagar, på år som längesedan hava gått.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel; i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer, och min ande skall eftersinna.
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Skall då Herren förkasta evinnerligen och ingen nåd mer bevisa?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Är det då ute med hans godhet för beständigt, har hans ord blivit till intet för alla tider?
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Har Gud förgätit att vara nådig eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet? (Sela)
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid, den Högstes högra hand är ej såsom förr.
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Jag vill prisa HERRENS gärningar, ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
jag vill begrunda alla dina gärningar och eftersinna dina verk.
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Gud, i helighet går din väg; vem är en gud så stor som Gud?
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Du är Gud, en Gud som gör under; du har uppenbarat din makt bland folken.
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Med väldig arm förlossade du ditt folk, Jakobs och Josefs barn. (Sela)
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Vattnen sågo dig, och Gud, vattnen sågo dig och våndades, själva djupen darrade.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Molnen göto ut strömmar av vatten, skyarna läto höra sin röst, och dina pilar foro omkring.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Ditt dunder ljöd i stormvirveln, ljungeldar lyste upp jordens krets, jorden darrade och bävade.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Genom havet gick din väg, din stig genom stora vatten, och dina fotspår fann man icke. Så förde du ditt folk såsom en hjord genom Moses och Arons hand.
