Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
En Psalm Assaphs, för Jeduthun, till att föresjunga. Jag ropar med mine röst till Gud; till Gud ropar jag, och han hörer mig.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Uti mine nöds tid söker jag Herran; min hand är om nattena uträckt, och håller intet upp; ty min själ vill sig icke trösta låta.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
När jag bedröfvad är, så tänker jag uppå Gud; när mitt hjerta i ångest är, så talar jag. (Sela)
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Min ögon håller du, att de vaka. Jag är så vanmägtig, att jag icke tala kan.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Jag tänker uppå den gamla tiden, på de förra år.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Jag tänker om nattena på mitt strängaspel, och talar med mino hjerta; min ande ransakar.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Månn då Herren förkasta evinnerliga; och ingen nåd mer bevisa?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Är det så alldeles ute med hans godhet; och hafver tillsägelsen en ända?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Hafver då Gud förgätit att vara nådelig; och tillyckt sina barmhertighet för vredes skull? (Sela)
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Men dock sade jag: Dermed qväl jag mig sjelf; den Högstas högra hand kan all ting förvandla.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Derföre tänker jag uppå Herrans gerningar; ja, jag tänker uppå din förra under;
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Och talar om all din verk, och säger om din anslag:
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
Gud, din väg är helig; hvar är en så mägtig Gud, såsom du, Gud, äst?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Du äst den Gud, som under gör; du hafver bevisat dina magt ibland folken.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Du hafver förlossat ditt folk väldeliga, Jacobs barn och Josephs. (Sela)
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Vattnen sågo dig, Gud, vattnen sågo dig, och ängslades; och djupen stormade.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
De tjocke skyar utgöto vatten; skyarna dundrade, och skotten foro deribland.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Det dundrade i himmelen, ditt ljungande lyste på jordene; jorden rördes och bäfvade deraf.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Din väg var i hafvet, och din stig i stort vatten; och man fann dock intet din fotspår.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Du förde ditt folk, såsom en fårahjord, genom Mose och Aaron.
