Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
Mi voz a Dios, y clamé: mi voz a Dios, y él me escuchará.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
En el día de mi angustia al Señor busqué: mi llaga se desangraba de noche, sin estancarse: mi alma no quería consuelo.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Acordábame de Dios, y me sobresaltaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Tenías los párpados de mis ojos: estaba quebrantado, y no hablaba.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Contaba los días desde el principio: los años de los siglos.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Acordábame de mis canciones de noche: meditaba con mi corazón, y mi espíritu escudriñaba.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
¿Háse acabado para siempre su misericordia? ¿Háse acabado la palabra para generación y generación?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
¿Ha olvidado Dios el haber misericordia? ¿Ha encerrado con la ira sus misericordias? (Selah)
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Y dije: Enfermedad mía es. En los años de la diestra del Altísimo.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Acordábame de las obras de Jehová: por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
O! Dios, en santidad es tu camino, ¿Quién es Dios grande, como el Dios nuestro?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Tú eres el Dios que hace maravillas, haciendo notoria en los pueblos tu fortaleza.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Redímiste con brazo tu pueblo, los hijos de Jacob y de José. (Selah)
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Viéronte las aguas, o! Dios, las aguas te vieron, temieron, también temblaron los abismos.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Las nubes echaron inundaciones de aguas: los cielos dieron voz; asimismo discurrieron tus rayos.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
El sonido de tus truenos anduvo en cerco: los relámpagos alumbraron al mundo: la tierra se estremeció, y tembló.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
En la mar estuvo tu camino: y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Llevaste, como ovejas, tu pueblo, por mano de Moisés, y de Aarón.
