Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
В конец, о Идифуме, псалом Асафу. Гласом моим ко Господу воззвах, гласом моим к Богу, и внят ми.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
В день скорби моея Бога взысках рукама моима, нощию пред ним, и не прельщен бых: отвержеся утешитися душа моя.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Помянух Бога и возвеселихся, поглумляхся, и малодушствоваше дух мой.
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Предваристе стражбы очи мои: смятохся и не глаголах.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Помыслих дни первыя, и лета вечная помянух, и поучахся:
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
нощию сердцем моим глумляхся, и тужаше дух мой:
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
еда во веки отринет Господь и не приложит благоволити паки?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Или до конца милость Свою отсечет, сконча глаголгол от рода в род?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Еда забудет ущедрити Бог? Или удержит во гневе Своем щедроты Своя?
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
И рех: ныне начах, сия измена десницы Вышняго.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Помянух дела Господня: яко помяну от начала чудеса Твоя,
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
и поучуся во всех делех Твоих, и в начинаниих Твоих поглумлюся.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
Боже, во святем путь Твой: кто Бог велий, яко Бог наш?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Ты еси Бог творяй чудеса: сказал еси в людех силу Твою,
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
избавил еси мышцею Твоею люди Твоя, сыны Иаковли и Иосифовы.
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Видеша Тя воды, Боже, видеша Тя воды и убояшася: смятошася бездны.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Множество шума вод: глас даша облацы, ибо стрелы Твоя преходят.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Глас грома Твоего в колеси, осветиша молния твоя вселенную: подвижеся и трепетна бысть земля.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
В мори путие Твои, и стези Твоя в водах многих, и следы Твои не познаются.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Наставил еси яко овцы люди Твоя рукою Моисеовою и Ааронею.
