Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
Al maestro del coro. Su «Iditum». Di Asaf. Salmo. La mia voce sale a Dio e grido aiuto; la mia voce sale a Dio, finché mi ascolti.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Nel giorno dell'angoscia io cerco ilSignore, tutta la notte la mia mano è tesa e non si stanca; io rifiuto ogni conforto.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Mi ricordo di Dio e gemo, medito e viene meno il mio spirito.
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Tu trattieni dal sonno i miei occhi, sono turbato e senza parole.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Ripenso ai giorni passati, ricordo gli anni lontani.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Un canto nella notte mi ritorna nel cuore: rifletto e il mio spirito si va interrogando.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Forse Dio ci respingerà per sempre, non sarà più benevolo con noi?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
E' forse cessato per sempre il suo amore, è finita la sua promessa per sempre?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Può Dio aver dimenticato la misericordia, aver chiuso nell'ira il suo cuore?
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
E ho detto: «Questo è il mio tormento: è mutata la destra dell'Altissimo».
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Ricordo le gesta del Signore, ricordo le tue meraviglie di un tempo.
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Mi vado ripetendo le tue opere, considero tutte le tue gesta.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
O Dio, santa è la tua via; quale dio è grande come il nostro Dio?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Tu sei il Dio che opera meraviglie, manifesti la tua forza fra le genti.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
E' il tuo braccio che ha salvato il tuo popolo, i figli di Giacobbe e di Giuseppe.
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Ti videro le acque, Dio, ti videro e ne furono sconvolte; sussultarono anche gli abissi.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Le nubi rovesciarono acqua, scoppiò il tuono nel cielo; le tue saette guizzarono.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Il fragore dei tuoi tuoni nel turbine, i tuoi fulmini rischiararono il mondo, la terra tremò e fu scossa.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Sul mare passava la tua via, i tuoi sentieri sulle grandi acque e le tue orme rimasero invisibili.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Guidasti come gregge il tuo popolo per mano di Mosè e di Aronne.
