Psalmów 77

1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

Au maître-chantre. — Selon Jéduthun. — Psaume d'Asaph. Ma voix s'adresse à Dieu, et je crie; Ma voix s'adresse à Dieu, afin qu'il m'écoute.

2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

Au jour de ma détresse, je cherche le Seigneur; La nuit, ma main est tendue vers lui et ne se lasse point; Mon âme refuse d'être consolée.

3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

Je me souviens de Dieu, et je gémis; Je médite, et mon esprit est abattu. (Pause)

4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

Tu tiens mes paupières ouvertes; Je suis troublé, je ne puis parler.

5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

Je pense aux jours d'autrefois. Aux années des temps passés.

6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

Je me souviens de mes cantiques pendant la nuit; Je médite en mon coeur. Mon esprit se demande:

7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

«Le Seigneur nous rejettera-t-il éternellement? Ne sera-t-il plus jamais propice?

8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

Sa bonté est-elle à jamais épuisée? Sa promesse est-elle anéantie pour toujours?

9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

Dieu a-t-il oublié d'avoir pitié? A-t-il, dans sa colère, mis un terme à ses compassions?» (Pause)

10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

Puis je me dis: «Voici la cause de ma souffrance: C'est que la main droite du Très-Haut a changé»

11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

Je me rappellerai donc les actions glorieuses de l'Éternel. Oui, je me souviendrai de tes merveilles d'autrefois;

12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

Je penserai à toutes tes oeuvres, Et j'évoquerai le souvenir de tes prodiges!

13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Ô Dieu, tes voies sont saintes! Quel Dieu est grand comme notre Dieu?

14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Tu es le Dieu qui accomplit des merveilles; Tu as fait connaître parmi les peuples ta puissance.

15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

Par ton bras, tu as délivré ton peuple, Les enfants de Jacob et de Joseph. (Pause)

16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

Les eaux t'ont vu, ô Dieu! Les eaux t'ont vu, elles ont frémi; Même les abîmes furent ébranlés.

17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Les nuées se répandirent en torrents d'eau; Les nuages lancèrent la foudre Et tes flèches volèrent de toutes parts.

18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

Ton tonnerre gronda dans le tourbillon; Les éclairs illuminèrent le monde; La terre fut ébranlée et trembla.

19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

Tu te fis un chemin dans la mer, Un sentier dans les grandes eaux, Sans qu'on pût reconnaître tes traces.

20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.

Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, Par la main de Moïse et d'Aaron.