< Psalmów 77 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
Ma voix s'adresse à Dieu, et je crie, ma voix s'adresse à Dieu, et il m'écoutera.
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Au jour de ma détresse, j'ai cherché le Seigneur; la nuit, ma main était étendue vers lui et ne se lassait point; mon âme refusait d'être consolée.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Je me souvenais de Dieu, et je gémissais; je méditais, et mon esprit était abattu. (Sélah, pause)
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Tu avais retenu mes yeux dans les veilles; j'étais troublé, je ne pouvais parler.
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Je pensais aux jours d'autrefois, aux années des temps passés.
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
Je me rappelais mes mélodies de la nuit; je méditais en mon cœur, et mon esprit examinait.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours, ne sera-t-il plus désormais propice?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Sa bonté a-t-elle cessé pour toujours? Sa parole a-t-elle pris fin pour tous les âges?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Dieu a-t-il oublié d'avoir pitié? A-t-il dans sa colère fermé ses compassions?
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Et j'ai dit: Voilà ce qui fait ma souffrance: C'est que la droite du Très-Haut a changé.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Je me rappellerai les exploits de l'Éternel, me souvenant de tes merveilles d'autrefois;
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Je méditerai sur toutes tes œuvres, et je considérerai tes hauts faits.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
O Dieu, tes voies sont saintes! Quel autre Dieu est grand comme Dieu?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Tu es le Dieu qui fait des merveilles; tu as fait connaître ta force parmi les peuples.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Par ton bras, tu rachetas ton peuple, les enfants de Jacob et de Joseph. (Sélah)
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
Les eaux te virent, ô Dieu! Les eaux te virent; elles tremblèrent; même les abîmes s'émurent.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Les nues se répandirent en eaux; les nuages tonnèrent; tes traits aussi volèrent çà et là.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Ton tonnerre gronda dans le tourbillon; les éclairs brillèrent sur le monde; la terre s'émut et trembla.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Tu as fait ton chemin dans la mer, tes sentiers dans les grandes eaux; et tes traces n'ont point été connues.
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d'Aaron.