Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
| משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך |
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
| זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו |
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
| הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש |
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
| שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות |
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
| יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות |
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
| ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון |
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
| שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך |
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
| אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ |
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
| אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה |
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
| עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח |
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
| למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה |
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
| ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ |
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
| אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים |
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
| אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים |
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
| אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן |
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
| לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש |
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
| אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם |
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
| זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך |
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
| אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח |
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
| הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס |
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
| אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך |
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
| קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום |
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
| אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד |
