Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
An Instructive Psalm. Asaph’s. Wherefore, O God, hast thou cast off utterly? Shall thine anger smoke against the flock of thine own pasturing?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember thine own assembly thou didst acquire aforetime, Thou didst redeem the tribe of thine own inheritance, Mount Zion, wherein thou didst take up thy habitation.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Lift up thy steps unto the places utterly unsafe, All the mischief!—the foe in the sanctuary!
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Thine adversaries have roared in the midst of thine appointed meeting, They have set their ensigns as tokens!
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
One used to be known according as he carried up high—into the thicket of trees—the axes;
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
But, now, the doors thereof all together, with axes and hammers, they batter down.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have cast, into the fire, thy sanctuary, To the ground, have they profaned the habitation of thy Name.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They have said in their heart, Let us suppress them altogether, They have burned up all the meeting-places of GOD in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
Our own signs, have we not seen, —There is no longer a prophet, —Neither is there with us, one who knoweth—How long!
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, shall the adversary, reproach? Shall the enemy revile thy Name perpetually?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Wherefore shouldst thou withdraw thy hand—thy right hand? [Bring it] out of the midst of thy bosom! (Selah)
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
But, God, hath been my king from aforetime, Working Deliverances in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Thou, didst cleave asunder, in thy might, the sea, Thou didst break in pieces the heads of the Crocodiles, [till they floated] on the waters;
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou, didst crush the heads of the Sea-Monster, Thou didst give him to be food, for the people of the deserts;
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou, didst cleave open fountain and torrent, Thou, didst dry up rivers of steady flow:
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Thine, is the day, Yea, thine, the night, Thou, didst establish moon and sun;
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Thou, didst set up all the bounds of the earth, As for summer and winter, thou, didst form them!
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Remember this, An enemy, hath reproached Yahweh, Yea, an impious people, have reviled thy Name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Do not deliver up, to a wild beast, the life of thy turtle-dove, The living host of thine oppressed ones, do not forget perpetually.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Have respect to thy covenant, For the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
May the crushed one not again be confounded, As for the oppressed and the needy, let them praise thy Name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise! O God, plead thine own cause, Remember the reproach of thee, from the impious one, all the day:
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Do not forget the voice of thine adversaries, The noise of thine assailants, ascending continually.
