Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
“A psalm of Asaph.” O God! why hast thou cast us off for ever? Why doth thine anger smoke against the flock of thy pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember the people which thou didst purchase of old; Thine own inheritance, which thou didst redeem; That Mount Zion, where thou once didst dwell!
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Hasten thy steps to those utter desolations! Every thing in the sanctuary hath the enemy abused!
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Thine enemies roar in the place of thine assemblies; Their own symbols have they set up for signs.
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
They appear like those who raise the axe against a thicket;
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
They have broken down the carved work of thy temple with axes and hammers;
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have cast fire into thy sanctuary; They have profaned, and cast to the ground, the dwelling-place of thy name.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They said in their hearts, “Let us destroy them all together!” They have burned all God's places of assembly in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
We no longer see our signs; There is no prophet among us, Nor any one that knoweth how long this desolation shall endure.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God! shall the adversary revile? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? Take it from thy bosom, and destroy!
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
Yet God was our king of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Thou didst divide the sea by thy power; Thou didst crush the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou didst break in pieces the head of the crocodile; Thou gavest him for food to the inhabitants of the desert.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou didst cleave forth the fountain and the stream; Thou didst dry up perennial rivers.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Thine is the day, and thine the night; Thou didst prepare the light and the sun.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Thou didst establish all the boundaries of the earth; Thou didst make summer and winter.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
O remember that the enemy hath reviled Jehovah; That an impious people hath blasphemed thy name!
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Give not up the life of thy turtle-dove to the wild beast; Forget not for ever thine afflicted people!
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Have regard to thy covenant! For all the dark places of the land are full of the abodes of cruelty.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
O let not the afflicted go away ashamed! Let the poor and needy praise thy name!
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise, O God! maintain thy cause! Remember how the impious revileth thee daily!
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Forget not the clamor of thine adversaries, —The noise of thine enemies, which continually increaseth!
