Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
“A Maskil of Assaph.” Why, O God, hast thou cast us off for ever? why will thy anger smoke against the flock of thy pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember thy congregation, which thou didst acquire of old; which thou didst redeem as the tribe of thy inheritance: this mount Zion, whereon thou hast dwelt.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Lift up thy steps unto the perpetual heaps of ruins: the enemy hath ill-used every thing in the sanctuary.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Thy adversaries have roared in the midst of thy places of assembly: they have set up their signs for signs.
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
[The enemy] is known as one that lifteth up high axes against the thickets of a forest.
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
And now they hew in pieces the carved work thereof altogether with hatchets and hammers.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have set on fire thy sanctuary; to the ground have they profaned the dwelling-place of thy name.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They have said in their heart, We will oppress them altogether: they have burnt up all the places of assembly of God in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
Our signs do we not see: there is no more any prophet: and there is no one among us that knoweth how long.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, shall the adversary utter defiance? shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why withdrawest thou thy hand, and thy right hand? [draw it] out of thy bosom—exterminate [them];
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
Since [thou] God art my King from olden days, working salvation in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
It was thou that didst divide by thy strength the sea: thou brokest in pieces the heads of the crocodiles on the waters.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou didst crush the heads of leviathan, and gavest them as food to the people inhabiting the wilderness.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou didst cleave fountain and stream: thou didst dry up ever-flowing rivers.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Thine is the day and thine is the night: it is thou who hast prepared the luminary and the sun.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
It is thou who hast set up all the boundaries of the earth: summer and winter—thou thyself hast formed them.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Remember this, that the enemy hath defied the Lord, and that a worthless foolish people have blasphemed thy name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Oh give not up unto the multitude of enemies the soul of thy turtle-dove: the congregation of thy afflicted do not thou forget for ever.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Look unto the covenant; for the dark places of the earth are full of habitations of violence.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
Oh let not the oppressed return confounded: let the poor and needy praise thy name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise, O God, plead thy own cause: remember thy defiance from the worthless fool all the day.
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Forget not the voice of thy adversaries: the tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.
