Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
Understanding for Asaph. O God, why hast thou cast us off unto the end: why is thy wrath enkindled against the sheep of thy pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember thy congregation, which thou hast possessed from the beginning. The sceptre of thy inheritance which thou hast redeemed: mount Sion in which thou hast dwelt.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Lift up thy hands against their pride unto the end; see what things the enemy hath done wickedly in the sanctuary.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
And they that hate thee have made their boasts, in the midst of thy solemnity. They have set up their ensigns for signs,
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
And they knew not both in the going out and on the highest top. As with axes in a wood of trees,
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
They have cut down at once the gates thereof, with axe and hatchet they have brought it down.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have set fire to thy sanctuary: they have defiled the dwelling place of thy name on the earth.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They said in their heart, the whole kindred of them together: Let us abolish all the festival days of God from the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
Our signs we have not seen, there is now no prophet: and he will know us no more.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, shall the enemy reproach: is the adversary to provoke thy name for ever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why dost thou turn away thy hand: and thy right hand out of the midst of thy bosom for ever?
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
But God is our king before ages: he hath wrought salvation in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Thou by thy strength didst make the sea firm: thou didst crush the heads of the dragons in the waters.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou hast broken the heads of the dragon: thou hast given him to be meat for the people of the Ethiopians.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou hast broken up the fountains and the torrents: thou hast dried up the Ethan rivers.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Thine is the day, and thine is the night: thou hast made the morning light and the sun.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Thou hast made all the borders of the earth: the summer and the spring were formed by thee.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Remember this, the enemy hath reproached the Lord: and a foolish people hath provoked thy name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Deliver not up to beasts the souls that confess to thee: and forget not to the end the souls of thy poor.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Have regard to thy covenant: for they that are the obscure of the earth have been filled with dwellings of iniquity.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
Let not the humble be turned away with confusion: the poor and needy shall praise thy name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise, O God, judge thy own cause: remember thy reproaches with which the foolish man hath reproached thee all the day.
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Forget not the voices of thy enemies: the pride of them that hate thee ascendeth continually.
