Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
An instruction: of Asaph. Why, O God, hast thou cast off for ever? [why] doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember thine assembly, which thou hast purchased of old, which thou hast redeemed [to be] the portion of thine inheritance, this mount Zion, wherein thou hast dwelt.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Lift up thy steps unto the perpetual desolations: everything in the sanctuary hath the enemy destroyed.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Thine adversaries roar in the midst of thy place of assembly; they set up their signs [for] signs.
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
[A man] was known as he could lift up axes in the thicket of trees;
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
And now they break down its carved work altogether, with hatchets and hammers.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have set on fire thy sanctuary, they have profaned the habitation of thy name to the ground.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They said in their heart, Let us destroy them together: they have burned up all God's places of assembly in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
We see not our signs; there is no more any prophet, neither is there among us any that knoweth how long.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy contemn thy name for ever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why withdrawest thou thy hand, and thy right hand? [pluck it] out of thy bosom: consume [them].
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
But God is my king of old, accomplishing deliverances in the midst of the earth.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Thou didst divide the sea by thy strength; thou didst break the heads of the monsters on the waters:
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Thou didst break in pieces the heads of leviathan, thou gavest him to be meat to those that people the desert.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Thou didst cleave fountain and torrent, thou driedst up ever-flowing rivers.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
The day is thine, the night also is thine; thou hast prepared the moon and the sun:
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Thou hast set all the borders of the earth; summer and winter — thou didst form them.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Remember this, that an enemy hath reproached Jehovah, and a foolish people have contemned thy name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Give not up the soul of thy turtle-dove unto the wild beast; forget not the troop of thine afflicted for ever.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Have respect unto the covenant; for the dark places of the earth are full of the dwellings of violence.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
Oh let not the oppressed one return ashamed; let the afflicted and needy praise thy name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Rise up, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee all the day;
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Forget not the voice of thine adversaries: the tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.
