Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
O Pathen, idia hitihchan pi neipaidoh u hitam? Ipi ding’a na kelngoite douna a hichangeihi na lunghan ham?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Khang masalai peh a nalhentum chate kahiu neisumil hih beh un, hiche nam nagoulu tum dia na ngeh jing chu kahiuve! chule hiche lei a na in Jerusalem jong sumil hih beh in.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Hiche khopi kisumangsa a hin hungvahlen lang, na melmate’n na houin hi ichanggei a asuhset’u hitam hinven.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Hiche mun a hi na melmate’n haan la a anasap u hitam, hiche mun a hi aponlap u ana khaisang’u ahi.
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
Amahon gammang lah a thingtuhna a heicha analap u bang’in,
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
Heicha le chempong toh tho’n anakhenchip’un ahi.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
Amahon namuntheng a na mintheng kitahdohho chu asuboh un,
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
Chuban in jong “abonchan suseu hite” akitikit uvin, Pathen houna mun jouse jong anahallhah u ahitai.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
Keihon melchihna thil kidangtahho chu ka mudohjou tapouvin ahi. Themgaoho jouse la aumgam tapouvin, chule hiche hi itihleh kichai ding ti chu koimacha ahe aumpon ahi.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
O Pathen ka melmate’u hi itihchanggei na kihousatsah ding ham? Namin theng hi tonsot'a nasuh molphou sah ding hitam?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Ipi dia na banjet thahatna hi na chalohsah lou ham? Na khut thahattah chu mangcha’n lang amaho khu sugam tan.
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
O Pathen nangma hi khangluilai a pat a leiset chung’a huhhingna hinpolut a ka lengpa na hi.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
Nang man na ban thahat’in twikhanglen jong na lhehkhen in, twikhanglen'a cheng sahemho luchang jong navohchip soh hel e.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
Nangman Leviathan luchang jong nasuchip in atahsa neldigam a um ganhingho vahnan na mangtai.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
Nang man leiset a kum nakihei sah in leiset a kon’in twi tamtah na putdohsah in chule a-itih a kang khalou vadung ho jong na sukang jin ahi.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Sun le jan jong nang’a ahin: nangman vanlaijol’a avahho jouse le nisa jong na sem in ahi.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
Nangman leiset gamgiho jouse jong na lhehkhen in chule nipilai le phalbilai jong na gongtoh in ahi.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Ven Pakai hiche melmaho hin ichangei a nangma hi na houset’u hitam, ima hetkhenna neilou nam miten na min hi asuminseuvin ahi.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Hiche gamsa tobang miphalouho hi vapal tobang miphaho hi suhmangsah hihbeh in, na mite gentheina hi itihchan’in jong sumil hihbeh in.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Na kitepna kinep umtah ho chu sumil hihbeh in, ajeh chu gamsung hi muthim le pumhat a natohna adimset e!
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
Noise le chotpha a umte hi jumna tosah kit hihbeh in, amavang mivaicha le tahlelte na min choi-at sah in.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Na melmate’n na housetnaho le na doumah mah asap a saptho jenghou hi nahsahmon koihihbeh in.
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
