Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Коль благ Бог Израилев правым сердцем.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Мои же вмале не подвижастеся нозе: вмале не пролияшася стопы моя:
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
яко возревновах на беззаконныя, мир грешников зря:
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
яко несть восклонения в смерти их и утверждения в ране их:
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
в трудех человеческих не суть, и с человеки не приимут ран.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Сего ради удержа я гордыня их до конца: одеяшася неправдою и нечестием своим.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Изыдет яко из тука неправда их: преидоша в любовь сердца.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Помыслиша и глаголаша в лукавстве, неправду в высоту глаголаша:
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
положиша на небеси уста своя, и язык их прейде по земли.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
Сего ради обратятся людие Мои семо, и дние исполнени обрящутся в них.
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
И реша: како уведе Бог? И аще есть разум в Вышнем?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Се, сии грешницы и гобзующии в век удержаша богатство.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
И рех: еда всуе оправдих сердце мое и умых в неповинных руце мои,
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
и бых язвен весь день, и обличение мое на утрених?
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Аще глаголах, повем тако: се, роду сынов Твоих, емуже обещахся:
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
и непщевах разумети: сие труд есть предо мною,
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
дондеже вниду во святило Божие и разумею в последняя их.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Обаче за льщения их положил еси им злая, низложил еси я, внегда разгордешася.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Како быша в запустение? Внезапу изчезоша, погибоша за беззаконие свое.
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Яко соние востающаго, Господи, во граде Твоем образ их уничижиши.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Яко разжжеся сердце мое, и утробы моя изменишася:
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
и аз уничижен, и не разумех, скотен бых у Тебе.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
И аз выну с Тобою: удержал еси руку десную мою,
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
и советом Твоим наставил мя еси, и со славою приял мя еси.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Что бо ми есть на небеси? И от Тебе что восхотех на земли?
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Изчезе сердце мое и плоть моя, Боже сердца моего, и часть моя, Боже, во век.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Яко се, удаляющии себе от Тебе погибнут: потребил еси всякаго любодеющаго от Тебе.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Мне же прилеплятися Богови благо есть, полагати на Господа упование мое, возвестити ми вся хвалы Твоя, во вратех дщере Сиони.
