Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Ta dobar je Bog Izrailju, onima koji su èista srca.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
A noge moje umalo ne zaðoše, umalo ne popuznuše stopala moja,
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Jer se rasrdih na bezumnike videæi kako bezbožnici dobro žive.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Jer ne znaju za nevolju do same smrti, i tijelo je njihovo pretilo.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Na poslovima èovjeèijim nema ih, i ne muèe se s drugim ljudima.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Toga radi optoèeni su ohološæu kao ogrlicom, i obuèeni u obijest kao u stajaæe ruho.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Od debljine izbuljeno im je oko, srce puno klape.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Potsmijevaju se, pakosno govore o nasilju, oholo govore.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Usta svoja dižu u nebo, i zemlju prolazi jezik njihov.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
I zato se onamo navraæaju neki iz naroda njegova, i piju vodu iz puna izvora.
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
I govore: kako æe razabrati Bog? zar višnji zna?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Pa eto, ovi bezbožnici sreæni na svijetu umnožavaju bogatstvo.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Zar dakle uzalud èistim srce svoje, i umivam bezazlenošæu ruke svoje,
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Dopadam rana svaki dan, i muke svako jutro?
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Kad bih kazao: govoriæu kao i oni, iznevjerio bih rod sinova tvojih.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
I tako stadoh razmišljati da bih ovo razumio; ali to bješe teško u oèima mojima.
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
Dok najposlije uðoh u svetinju Božiju, i doznah kraj njihov.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Ta na klizavom mjestu postavio si ih, i bacaš ih u propast!
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Kako zaèas propadaju, ginu, nestaje ih od nenadne strahote!
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Kao san, kad se èovjek probudi, tako probudivši ih, Gospode, u ništa obraæaš utvaru njihovu.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Kad kipljaše srce moje i rastrzah se u sebi,
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
Tada bijah neznalica i ne razumijevah; kao živinèe bijah pred tobom.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Ali sam svagda kod tebe, ti me držiš za desnu ruku.
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
Po svojoj volji vodiš me, i poslije æeš me odvesti u slavu.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Koga imam na nebu? i s tobom nièega neæu na zemlji.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Èezne za tobom tijelo moje i srce moje; Bog je grad srca mojega i dio moj dovijeka.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Jer evo koji otstupiše od tebe, ginu; ti istrebljavaš svakoga koji èini preljubu ostavljajuæi tebe.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
A meni je dobro biti blizu Boga. Na Gospoda polažem nadanje svoje, i kazivaæu sva èudesa tvoja.
